POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





dinsdag 28 september 2010

Hoe N-VA zich vorige week tot driemaal toe liet rollen

We hebben niet zoveel scherpe pennen in Vlaanderen, maar de paar die er zijn, hebben dan toch wel bijzondere kwaliteiten in huis. Neem nu Filip van Laenen bijvoorbeeld, die op de weblog van Res Publica in een bijzonder scherpe, maar correcte column N-VA op de korrel nam en haar politiek van toegeeflijkheid.



Het begon al met het installeren van de zogenaamde high-levelgroep, die groep van wijzen die zich over de financieringswet zal buigen. Eerste vraag van van Laenen: “Maar wat is eigenlijk het mandaat van deze groep?”. Er zal voornamelijk over van alles en nog wat gepalaverd worden en dat minstens – en dus niet ‘hoogstens’ – een week lang. Geen klaar en duidelijk afgelijnd mandaat dus.



De volgende vraag is afgeleid uit de vorige: want wat moest er gisteren (of vandaag, of morgen…) als resultaat op tafel liggen? Filip van Laenen citeert uit een verslag in De Standaard:” “In de loop van volgende week (deze week dus, PL) volgt een evaluatie van de vooruitgang binnen de high-levelgroep en van de informele contacten die de koninklijke bemiddelaars plannen om de standpunten over de andere institutionele thema’s dichter bij mekaar te brengen”. Wat is vooruitgang, vraagt van Laenen zich af. En vooral: zal het niet voldoende zijn dat de Franstaligen enkele zinnetjes bij de 12 principes schrijven, om van ‘vooruitgang’ te spreken? SP.a en Groen! zullen – als volleerde lakeien van het Belgisch regime – knikken en vol vuur verkondigen dat er “een forse stap vooruit is gezet en dat N-VA deze uitgestoken hand toch niet kan weigeren?”.



Dat is wel de derde fout, aldus Filip van Laenen: dat N-VA de Franstaligen en België opnieuw een week tijd gegeven heeft om druk te zetten op CD&V, die al begint te wankelen. Men zit met 7 aan tafel (CD&V en N-VA als Vlaamse partijen, de rest als Belgische, dan wel als Franstalige partijen) en niet met 2 zoals N-VA wilde.



Ik voor mijn part vrees dat N-VA zoveel tijd in het steken is om België te redden, dat zij alle kansen aan het verspelen is om een echt grote staatshervorming te realiseren.

Geen opmerkingen: