Belgische industrie ingestort

Wat elke commentator van het economisch gebeuren in België al jarenlang vermoedt, waar het Vlaams Belang aan de hand van veel cijfermateriaal en in financieel-economische commentaren en op verschillende parlementaire niveaus al lang voor waarschuwt, werd onlangs door twee werkgeversorganisaties met bijzonder gedetailleerde cijfers hardgemaakt. “De voorbije veertig jaar is er nergens ter wereld zoveel industrie verloren gegaan als in België. Enkel het Verenigd Koninkrijk doet het nog slechter”, aldus een verslag in Metro (08.09.2010) van de studie van Geert Noels.



De Standaard stelt bijvoorbeeld dat de Belgische industrie sinds 1970 met 17% is gekrompen, waarbij “we wereldwijd enkel Groot-Brittannië laten voorgaan in de rangschikking van de teloorgang van de industriële bedrijvigheid”. België zou er verder goed aan doen om bijvoorbeeld Duitsland als voorbeeld te nemen voor wat betreft de lonen, de concurrentiekracht en allerlei andere hervormingen. De zware loonkosten en de complexe regelgeving voor bedrijven zijn twee ernstige handicaps die de ontwikkeling van het Belgisch economisch weefsel ernstig belemmeren.


Verheugend is vooral de duidelijk “Vlaamse” ondertoon van een en ander. De beide ondernemersorganisaties hebben het volste vertrouwen in een industriële toekomst van Vlaanderen. Het Vlaams Belang ook, maar dan moet de politieke wereld toch wel meewillen en eveneens ernstige stappen durven zetten. En inderdaad: dit allemaal zal maar kunnen als Vlaanderen inderdaad over alle industriële en financiële hefbomen beschikt om een eigen economisch, fiscaal en sociaal beleid te voeren. Als onafhankelijke staat, zeg maar.