Er zijn nochtans alternatieven, werkbare alternatieven. Op een Franse weblog, Polémia, is een beschrijving te vinden van het functioneren van het machtsapparaat in Zweden. Men leert er uit dat het apparaat er op een “vrij droog regime” leeft wat betreft dienstwagens, levensomstandigheden en aantal medewerkers.
Ministers nemen er ’s morgens hun ontbijt in de kantine net als andere hoge functionarissen, secretarissen en andere “gewone” medewerkers. En laat als minister uw bord niet onafgeruimd achter, want de pers weet het te melden. “Bescheiden, kracht en eerlijkheid”: dat programma moeten Zweedse ministers volgens de weblog van Philippe Bilger scrupuleus opvolgen.
Er worden trouwens weinig mogelijkheden geboden om buiten de lijntjes te kleuren in Zweden. Geen luxueuze gebouwen dus die ter beschikking staan van regeringsleden, buiten dan voor de Eerste Minister, die recht heeft op een appartement met een bruikbare oppervlakte van 175 m2, waarvoor hij een beperkte huur betaalt. Géén dienstwagens. Sobere en functionele burelen. Geen luxe, geen overdaad. Receptiekosten en verplaatsingskosten, telefoonkosten: alles is minutieus geregeld en bewezen. Ministers reizen ook in economy class.
In 1995 werd de belangrijkste minister na de premier er tot ontslag gedwongen omdat hij met zijn kredietkaart als minister enkele repen chocolade had gekocht. Overdreven? Je kan je de vraag stellen waarom overheidsfuncties altijd moeten baden in de luxe, zoals dat in België het geval is. Zou de macht minder ‘aanzien’ hebben, mochten de leden van de regering zich moeten gedragen als in Zweden? Integendeel, zou ik menen. De Zweedse “schraperigheid” van de staat laat in elk geval toe dat ze zich concentreert op het wezenlijke, op het fundamentele, op het essentiële. Het onderwijs in Zweden is volledig gratis, en het peil van de sociale zekerheid in het Scandinavische land ligt pakken hoger dan dat in België.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten