Kan het nog gekker?

Sommigen noemen de burgemeester van Molenbeek een fijnbesnaard intellectueel, een man die zijn wereld kent en een specialist op het vlak van staatshervorming. Dat zal allemaal wel. Maar als dezelfde Moureaux in reactie op het vertrek van een reclamebureau uit zijn gemeente stelt dat er weinig of geen problemen zijn in Molenbeek en zeker al geen samenlevingsproblemen, dan heeft de PS en dan heeft Molenbeek een groot probleem.

Het betrokken bedrijf stelde in haar Open Brief: “Wij zijn 10 medewerkers van… en alle 10 zijn wij het afgelopen jaar het slachtoffer geweest van wat u afdoet als ‘incidenten’. Jongeren die je met geweld van je tas beroven, jongeren die de ruit van je wagen inslaan, jongeren die je verbaal zo in het nauw drijven dat je verstijfd raakt van angst, jongeren die zelfs niet schuwen om een pistool boven te halen bij een van onze mannelijke collega’s (…) De afgelopen 10 jaar zijn er 152 gerapporteerde feiten met medewerkers of het gebouw (…) Is dat een groot samenlevingsprobleem? Als u het aan den lijve zou ondervinden zou u vast niet meer praten over ‘kleine buurten waar de zaken wat delicater liggen’. Want geloof ons: ‘kleine’ criminaliteit bestaat niet…”
Het vertrek van het bedrijf, maar vooral de reactie van de burgemeester hierop zijn symptomatisch voor een bepaalde ideologisch anachronisme bij de PS: als de klassenstrijd maar gewonnen wordt, dan zijn er toch ook geen multiculturele problemen, zeker? Maar helemaal gek wordt het, als je in de krant leest dat de burgemeester van hetzelfde Molenbeek zijn agenten zou opgedragen hebben om gedurende de ramadan van bij zonsopkomst tot zonsondergang zich te onthouden van maaltijden, “om rellen te vermijden”. Ook om rellen te vermijden zouden politieagenten zich tijdens dezelfde ramadan niet meer in de buurt vertonen.
Integratie? Geen sprake van. Aanpassing aan de normen, gebruiken en zeden? Jazeker, maar dan wel van het thuisland. Multicultuur wordt in Molenbeek vervangen door de islamitische monocultuur, zoveel is duidelijk.