Het populisme, door iedereen afgebrand, heeft ook positieve kanten

De fijne heertjes en dames van de nationale pers doen graag schamper over het fenomeen van het “populisme”. Want de dames en heren van de vierde macht weten wel beter natuurlijk en weigeren mee te surfen op de golven van het populisme, ongeacht of het nu gaat om het Vlaams Belang of de N-VA trouwens. Want populisme is slecht, en vooral: populisme neemt veel stemmen af van mensen die misschien anders voor de traditionele partijen zouden stemmen, SP.A op kop.
Er zijn gelukkig ook genuanceerde stemmen, maar die moet je meestal – maar niet altijd – in het buitenland zoeken. Zo las ik onlangs een commentaar in het Nederlandse “Brabants dagblad”, met de vrij provocerende titel: “Populisme heeft nuttige kanten, waar de democratie veel baat bij kan hebben”. Inderdaad, populisme in verband gebracht met een vraag naar meer democratisering! dat zal een bepaalde pers en een bepaald soort opiniemakers in dit land niet graag horen.
In de editie van 21 maart schrijft men er: “(…) Populisme heeft ook positieve kanten. Allerleerst willen de populisten dat de zeggenschap over publieke zaken in handen van de burgers (terug-)komt. In het verlengde daarvan slagen populisten erin mensen of groepen mensen te vertegenwoordigen die zich niet vertegenwoordigd voelen. (Men zet) onderwerpen op de agenda die veel politici links laten liggen, maar die veel burgers wel zorgen baren. Door op die manier groepen afgehaakte burgers weer perspectief te bieden, kan het vertrouwen in de politiek als geheel toenemen. En tenslotte zorgen populisten met hun anti-elitaire opstelling voor het opschudden van de misschien wat ingeslapen politiek. Op die manier kunnen ze zich ontpoppen tot een nuttige tegenmacht. Een democratie is immers gebaat bij voldoende checks and balances (…) Op hun eigen manier leidt het populisme tot meer verantwoording van politici en hun beleid”.
Misschien moeten de fijne heertjes en dametjes van de nationale media eens wat verder leren kijken dan hun neus lang is?