De splitsing van het kiesarrondissement B-H-V is een ernstig Vlaams symbooldossier, de druk van de verfransing is in gans Vlaams-Brabant enorm groot en zorgt voor ontwrichtende effecten, elke dag opnieuw. Maar hoe leg je deze problematiek uit aan West-Vlamingen, voor wie de stemming onlangs in de Commissie Binnenlandse Zaken onlangs eigenlijk een ver-van-mijn-bed-show is? Hoe leg je uit wat mensen dag in dag uit aan den lijve ondervinden in Vlaams-Brabant?
De Weekbode had het lumineus idee in haar uitgave Krant van West-Vlaanderen (09.11.2007) het probleem aanschouwelijk te maken door 3 uitgeweken West-Vlamingen aan het woord te laten. Enkele uittreksels.
VRT-radiojournaliste Kristien Bonneure, zeker geen communautaire scherpslijper, ligt wel wakker van de verfransingdruk in de regio: “Het valt alleen op dat er alsmaar meer eentalig Franssprekenden zijn, die op geen enkele manier meer naar het Nederlands kunnen overschakelen”.
Een andere Bruggeling is wél overtuigd voorstander van de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde: “Ik vind het een griezelige gedachte dat er bij ons alsmaar meer Franssprekenden komen wonen, die ook voor hun eigen partijen kunnen stemmen. Straks eisen die nog dat de gemeenteraad in het Frans gebeurt, zoals onlangs nog in enkele buurtgemeenten is gebeurd. Op den duur dreigen de Vlamingen in hun eigen gemeente tweederangsburgers te worden”.
Natuurlijk wordt de verfransingdruk niet alleen gestopt door een splitsing van het kiesarrondissement, daarvoor zijn een heel pakket maatregelen nodig, én de politieke wil om er daadwerkelijk iets aan te doen. Maar De Weekbode doet haar voorlichtingsverplichting alle eer aan met deze reportage. Een bonus van de arbiter en een bank vooruit!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Peter,
BHV is ook symbolisch voor de solidariteit onder de Vlamingen van de 5 Provincies + Brussel. De pers en de politiek correct denkende vingeropstekende politici eisen van de Vlamingen solidariteit met het zuiden van het land. Ze doen er beter aan om de solidariteitsbeginselen binnen hun eigen volk aan te leren. De West-Vlaming die mogelijks dit als probleem 177 beschouwt en het vooral ver van zijn bed niet als zijn probleem aanziet, zou eens moeten stilstaan bij hoe hij zou reageren indien zijn kinderen financieel nooit meer in de mogelijkheid zouden zijn om grond in zijn eigen dorp te kopen omdat mensen die weigeren de lokale taal te leren zich er zomaar komen vestigen zijn.
Peter ik stel het volgende voor en geef het door naar de fractie van het Vlaams Parlement.
Dat de Vlaamse Regering nieuwe BPA goedkeurt in die koppige gemeenten waardoor percelen aan een prikje kunnen aangeboden worden aan Vlamingen die naar de rand verhuizen. Zo kunnen duizenden Vlamingen naar de mooie kant van de rand verhuizen en krijgen we demografisch weer een overwicht als ook in het stemhokje.
Een reactie posten