Vlaams Belang is nog steeds dé vijand

Enkele leden en sympathisanten spreken mij aan over de weinig collegiale uitlatingen van Jean-Marie Dedecker. Zo verklaart de grote staatsman in Het Laatste Nieuws (18.11.2007): “Het moment is daar om extreem rechts uit te hongeren. Het Vlaams Belang staat op springen (…) Veel VB’ers zijn dat fascistoïde gedoe kotsbeu”. Jean-Marie Dedecker van de gelijknamige lijst gaat trouwens in hetzelfde interview nog verder: “Terwijl ik nu in mij eentje klaarspeel waar twintig jaar lang niemand in geslaagd is: ik ben het Vlaams Belang aan het uitroken”.

Wij van het Vlaams Belang hebben Dedecker nooit als dé vijand gezien, als een “uit te roken” tegenstander of wat dan ook. Hij was voor ons een medestander in de strijd tegen het Belgische en linkse establishment.

Neen, dus, het heeft niet mogen zijn. De zakenman van Oostende wil bij het clubje horen. Hij mag dan door universitaire onderzoekers wel uitgeroepen worden tot “mijnheer anti-establishment”, Jean-Marie Dedecker zelf staat blijkbaar te popelen om aan de macht deel te nemen en tot het kleine kringetje gegadigden te behoren. Uit hetzelfde interview: “Jammer dat de anderen als vanouds blijven doorknallen en nu dus ook op mij. Jammer dat de koning zich door Verhofstadt en Leterme laat influisteren dat ik het nieuwe gevaar ben”.

Ondertussen wordt voor steeds meer mensen duidelijk dat ook het programma van Dedecker en de uitwerking ervan merkwaardige spagaten laat zien. Zo leeft de perceptie dat de Lijst Dedecker “ook” een onafhankelijkheidspartij is, maar tezelfdertijd ziet men Aernoudt, die toch heel dicht bij Dedecker staat, aan de betoging pro-Belgica van het afgelopen weekend in Brussel deelnemen. Dedecker staat te springen om op bezoek te gaan bij de koning, maar tezelfdertijd is zijn partij ‘republikeins’ – althans volgens de webstek. Zo kunnen we nog een tijdje doorgaan.

Wordt straks Jean-Marie Dedecker door het systeem doodgeknuffeld omdat hij het Vlaams Belang als DE vijand beschouwt? Je kunt je dan afvragen wie – buiten het beleid zelf – eigenlijk gewonnen heeft? Vlaanderen niet in elk geval.