Na de ‘formidabele’ splitsing van B-H-V, waarbij voor de gezamenlijke pers én dus (véél belangrijker) voor gans Vlaanderen de Vlaamse eenheid en meerderheid werd gedemonstreerd, en na de actie van Vlaams minister Keulen die enkele Franstalige burgemeesters in bepaalde Vlaamse faciliteitengemeenten weigerde te benoemen omdat ze de taalwetten (meermaals) aan hun laars hadden gelapt, vonden de Franstalige partijen dat “het vertrouwen van de Franstaligen geschonden was” en dat de Vlamingen hun “agressieve oorvijgen (gifles) moesten afleren. Het moest vooral gedaan zijn, aldus FDF-voorzitter Maingain, met “het ondergraven van de democratie” door de Vlamingen, want zoals we allemaal stilaan beginnen te beseffen, staat het toepassen van de taalwetten in België voor de Franstaligen gelijk aan “het ondergraven van de democratie”…
Het was – in de ogen van de Franstalige politici - tijd voor enkele Vlaamse “zoenoffers”. Eerst en vooral eiste Didier Reynders, grote MR-baas, dat de Vlamingen nooit meer zouden gebruik maken van hun numerieke meerderheid in het parlement. Nooit meer ‘one man, one vote’ dus. Het bleef aan Vlaamse zijde stil.
De tweede eis was zo mogelijk nog grotesker, en hier gingen de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen “ongevraagd” (aldus Joëlle Milquet, waar wie gelooft dat nog?) overstag. De zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen hielpen de Franstalige partijen om het voorstel van resolutie van het Vlaams Belang, waarmee de regering werd verzocht om de splitsing van het land voor te bereiden, niet in overweging te willen nemen. “Twee jaar geleden steunden de Vlaamse partijen wel de inoverwegingneming van hetzelfde voorstel”, aldus De Standaard (23.11.2007), die het ook niet meer begrijpt. De Franstaligen, aldus dezelfde krant, “haalden hun slag thuis (…) en waren met het gebaar van de Vlaamse meerderheidspartijen best opgezet”. Joëlle Milquet haastte zich achteraf wel te verklaren dat het géén opgezet spel was…Wie gelooft dat mens nog?
Beschamend! Het was traditie om àlle wetsvoorstellen en andere voorstellen in overweging te nemen, omdat àlle partijen – ook de Franstalige dus – tot hier toe de stelling onderschreven dat het parlement de soevereine stem van het volk is, en dat in deze soevereine tempel over àlles moest kunnen worden gesproken. Niet meer in België dus…
Beschamend ook het optreden van sommige N-VA’ers en CD&V’ers die hun gezicht niet eens lieten zien. “Wij hebben willen aantonen dat we geen separatisten zijn”, aldus CD&V-fractieleider Pieter De Crem. Dit is dan in elk geval zeer goed geslaagd. Het landen is ingezet. De Vlaamse Beweging en Vlaanderen verwacht best niet te veel. Niets, eigenlijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Het moet voor Peter Logghe een verschrikking zijn om in gemeenschappelijk ruimtes te vertoevn met Joëlle Milquet. Om misselijk van te worden om mensen te bejegenen die pertinent zich bemoeien met Vlaamse belangen op economisch en ander vlak dit terwijl er nooit geen Vlaming op hen gestemd heeft. Zij hebben van ons geen mandaat gekregen om over ons te mogen oordelen en beslissen. In geen ander land ter wereld kunnen politici die niet verkozen zijn door een bevolkingsgroep beslissen over het lot van een bevolkingsgroep, behalve in dictaturen. Alleen al die pariteitsregel toont vandaag illustratief aan dat dergelijke wetgeving tot het rijk van een bananenrepubliek behoort. Beschamend.
Een reactie posten