Zelfs bij voetbalclub Brugge wordt voertaal Engels?

Ja, er zijn van die lieden die volhouden dat taal niet belangrijk is, dat taal door iedereen kan worden geleerd en dat men – als men maar voldoende inspanningen – met iedereen in een aanvaardbare mate zou moeten kunnen communiceren. Waarmee de gesprekspartner meestal bedoelt dat je veronderstelt wordt hem in het Engels aan te spreken – of in het Frans, in het geval van Waalse toeristen aan onze Vlaamse kust.
U vindt dat ik overdrijf? Misschien ben ik té taalgevoelig? Maar ik vind de taal de spiegel van een volk en met talen die verdwijnen, wordt bij een volk, bij een gemeenschap die zich in die taal uitdrukt, een krasje op de ziel getrokken. Talen die uitsterven, hebben meestal als ‘collateral damage’ het uitsterven van het volk op zich. Al zijn er gekende voorbeelden: de Ieren hebben in belangrijke mate hun taal verloren, maar zijn als volk overeind gebleven.
Taalvervuiling ligt altijd op de loer. Bij voetbalclub Brugge worden de voetballers thans geacht Engels te spreken, weet Mark Grammens in Journaal (pag. 4631, nr. 601, 5 mei 2011), die Het Laatste Nieuws citeert. “Vorige zondag stonden er in de ploeg van Brugge zeven Vlamingen op de elf spelers. De Vlamingen moeten voortaan op bevel van de clubleiding onder elkaar Engels spreken. Buitenlandse spelers die naar Vlaanderen komen voetballen, krijgen hierdoor als het ware verbod om Nederlands te leren. Ze mogen het niet leren….
Wanneer zullen wij ooit eens met gepaste fierheid opkomen voor onze eigen taal, zonder verkramptheid maar ook zonder minderwaardigheidscomplexen?