Fractieleider Gerolf Annemans legde het centrale pijnpunt open, met name de onmogelijkheid om nog te communiceren, het besef dat wij elkaar zelfs niet meer begrijpen. Zo zei hij letterlijk: “Als we het debat zelfs niet kunnen voeren, moet ik mij blijven afvragen waarom niet. De Franstaligen maken in dit onnatuurlijke land de dienst uit. Zij voelen blijkbaar nood om de Vlamingen te vernederen. Ieder amnestiedebat was daartoe een goed middel. Jarenlang zeiden ze dat we nazi’s waren. Nadien kwam het beeld dat de Vlaming een racist is die racistisch stemt. De Vlaming als extreemrechtse figuur, zelfs als hij N-VA'er is. We gaan er nooit uit geraken, want de Franstaligen blijven dit argument gebruiken om ons als meerderheid te minoriseren en om dit onnatuurlijke land bij elkaar te houden. De verzoening en het debat erover zullen er dus niet komen.
De Franstaligen blokkeren nu al tien jaar het land. Sinds de unanieme goedkeuring van de vijf Vlaamse resoluties zorgen ze ervoor dat geen enkele letter ervan kan worden uitgevoerd. Ik ben het niet eens met de heer De Wever als hij zegt dat dit geen actueel debat is. Het amnestiedebat – dat niet zal plaatsvinden – is eigenlijk een metafoor voor de blokkering van heel het land. De Franstaligen doen dat omdat zij geen belang hebben bij vernieuwing en verandering.”
Een koppel dat geen enkele vorm van communicatie meer heeft, trekt een streep onder de relatie. Waarom kan dit in België niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten