Land van twee snelheden, ook buitenland beseft dit meer en meer

In 2010 wist België minder buitenlandse bedrijven aan te trekken dan in het verleden, aldus een rapport van IBM, dat onder andere in De Morgen besproken werd. In 2010 zou België zo’n 166 buitenlandse investeringsprojecten hebben aangetrokken, tegenover 177 het jaar daarvoor. Opmerkelijk zijn de regionale cijfers: Vlaanderen was goed voor 108 buitenlandse investeerders, Wallonië deed het veel minder goed met 36 projecten. De agglomeratie Antwerpen op zich alleen was goed voor 46 buitenlandse projecten, meer dan gans Wallonië.
Opmerkelijke cijfers toch, vooral omdat men aan Waalse kant blijft stellen dat de “economie zijn draai aan het hervinden is”, dat Wallonië duidelijk meer investeringen aan het aantrekken zou zijn, enzovoort. Eén grote luchtbel , blijkt toch wel.
Onwillekeurig doen deze cijfers ons wat denken aan Europese groeicijfers en groeiprognoses die eveneens steeds duidelijker wijzen op een kloof tussen noord en zuid. Terwijl de economische groei bijvoorbeeld in Duitsland in 2011 wordt geschat op 2,6%, in Luxemburg op 3,4%, in Finland op 3,7%, in Nederland op 1,9%, in Oostenrijk op 2,4%, doen de Zuid-Europese staten het collectief veel minder goed. Zo onderstreept Italië bijvoorbeeld de tweespalt tussen de gezonde kern van de eurozone en de periferie, met landen als Griekenland (groei -3,5%) en Portugal (groei -2,2%). Italië kreeg tijdens de economisch-financiële crisis van 2008-2009 even harde klappen als Duitsland, maar “de heropleving is bijzonder mager in vergelijking met de Duitse economie” (weet De Morgen).
Twee snelheden, ook dit wordt meer en meer aanvaard door alle spelers op de markt. Men kan politiek de werkelijkheid blijven negeren, maar het is de werkelijkheid die er uiteindelijk toe doet. Toch voor investeerders, zo blijkt.