Cijfers ontvoeringen schreeuwen gewoon om meer aandacht

Ik vroeg aan minister van Binnenlandse Zaken, Annemie Turtelboom (Open VLD), cijfergegevens betreffende de evolutie van ontvoeringen, vooral dan ontvoeringen van minderjarigen. Ontvoering is geen strafrechterlijke inbreuk, maar valt uiteen – aldus de uitleg van de diensten van de minister – in verschillende inbreuken, zoals gijzeling, wederrechtelijke vrijheidsberoving, parentale ontvoering, ontvoering van minderjarigen.




Wijst het aantal ontvoeringen van minderjarigen en de pogingen gedurende de jongste 5 jaar (2005: 219 ontvoeringen en pogingen, in 2009 204) niet op een stijgende trend, dan is dat wel eventjes anders bij parentale ontvoeringen en bij wederrechtelijke en willekeurige vrijheidsberovingen. Van 2005 tot en met 2009 is er een forse stijging van 38% merkbaar: 565 willekeurige vrijheidsberovingen – bijna 11 per week – naar 785 in 2009 – 15 per week!



Bij parentale ontvoeringen is er van 2005 met 148 ontvoeringen een stijging merkbaar naar 208 in 2009: een stijging van 40%. In het Vlaams Gewest is er sprake van een verdubbeling in deze periode. 42 parentale ontvoeringen in 2005 naar 84 in 2009.