Het rijpen van de geesten

Worden de geesten stilaan rijp voor de idee van Vlaamse zelfstandigheid? Dit kan misschien overdreven lijken, maar het moet toch gezegd worden dat er steeds meer signalen aan de oppervlakte komen die aangeven dat de Vlamingen het eindeloos ‘surplassen’ van de Franstalige politici méér dan beu aan het geraken zijn en dat er ernstig ook over de meest verregaande oplossingen worden gediscussieerd.




Neem nu professor Paul Van Orshoven, professor Publiek Recht (KULeuven), in een interview in Knack (27.01.2011). Zo beoordeelt hij de federale structuur van België: “Hun constructie heeft echter haar beste tijd gehad. Het systeem functioneert niet meer en dat kunnen we ons niet langer veroorloven”.



Hij is niet mals voor de meeste onderhandelaars: “Politici hebben bijvoorbeeld de mond vol van homogene bevoegdheidspakketten, maar op tafel liggen alleen versnippering. Performantie, de juiste schaal, subsidiariteit, bevoegdheden die naadloos aansluiten bij uiteenlopende voorkeuren tussen Vlamingen en Franstaligen, dat moet het streven zijn”.



Het is duidelijk: “Halve autonomie is geen autonomie. Overigens, wat is dat voor onzin om te doen geloven dat het laten uitbetalen van de kinderbijslagen door de deelstaten een grote stap is naar meer autonomie”.



Professor Van Orshoven is niet onmiddellijk enthousiast: “De onderhandelingen duren al maanden omdat de Franstalige minderheid halsstarrig haar vetorecht uitoefent. Merkwaardig toch dat de Franstaligen nooit plooien en dat de “staatsdragende” Vlamingen opnieuw inbinden, zoals al die vorige keren”.



Misschien komen de Franstalige politici wel tot inkeer als de Vlamingen “geloofwaardig dreigen om eruit te stappen”.



Het gaat allemaal zéér traag, en met veel horten en stoten, maar de onafhankelijkheidsgedachte wint veld.