Enkele dagen was het weer zover, en werden we met z’n allen verzocht om uit respect voor het milieu en voor de gezondheid van alleman trager te rijden. Er was nationaal smogalarm, wat inhield dat het verkeer zich met een maximumsnelheid van 90 km per uur voortsleepte. De files waren nog wat langer, de vele werknemers waren nog wat later thuis.
Wie zich daar – om evidente redenen – niet hoeft aan te houden, zijn de prioritaire voertuigen. Die moeten namelijk in crisissituaties snel ter plaatse zijn. Van hun snelheid van optreden hangen namelijk mensenlevens af. Geen zinnig mens die hier iets kan opwerpen, integendeel, stel je voor dat je zelf in een levensbedreigende toestand verkeert…Goed dat het prioritair verkeer ook prioriteit op de weg krijgt dus.
Wie zich daar ook niet hoeft aan te houden, zijn de stelende eksters van Laken. Blijkbaar worden hun voertuigen, die op missie zijn, als ‘prioritaire’ voertuigen beschouwd. Waarmee het woord ‘prioriteit’ toch weer een speciale, ‘Belgische’ bijklank krijgt. Zo zoefde prins Filip met een snelheid van 140 km per uur van Antwerpen naar Brussel. Wat de crisissituatie in zijn geval wel kon zijn? Misschien had prinses Mathilde de patatjes juist afgegoten? Moesten de kinderen dringend naar de balletklas? We zullen het dus nooit weten.
En dat soort arrogantie moet ons dus vertegenwoordigen? Regels zijn er voor het gewone volk, niet voor de Coburgers.
Wie zich daar – om evidente redenen – niet hoeft aan te houden, zijn de prioritaire voertuigen. Die moeten namelijk in crisissituaties snel ter plaatse zijn. Van hun snelheid van optreden hangen namelijk mensenlevens af. Geen zinnig mens die hier iets kan opwerpen, integendeel, stel je voor dat je zelf in een levensbedreigende toestand verkeert…Goed dat het prioritair verkeer ook prioriteit op de weg krijgt dus.
Wie zich daar ook niet hoeft aan te houden, zijn de stelende eksters van Laken. Blijkbaar worden hun voertuigen, die op missie zijn, als ‘prioritaire’ voertuigen beschouwd. Waarmee het woord ‘prioriteit’ toch weer een speciale, ‘Belgische’ bijklank krijgt. Zo zoefde prins Filip met een snelheid van 140 km per uur van Antwerpen naar Brussel. Wat de crisissituatie in zijn geval wel kon zijn? Misschien had prinses Mathilde de patatjes juist afgegoten? Moesten de kinderen dringend naar de balletklas? We zullen het dus nooit weten.
En dat soort arrogantie moet ons dus vertegenwoordigen? Regels zijn er voor het gewone volk, niet voor de Coburgers.
