Een opsomming van markante feiten kan meer zeggen dan duizenden lijnen tekst. Over Brussel en de veiligheidstoestand zijn er de jongste weken al zoveel zinnige (en vooral onzinnige) dingen gezegd en geschreven, dat ik me niet geroepen voel om het allemaal nog eens dunnetjes over te doen. Daarom dus een opsomming – in telegraafstijl dan nog wel – van opvallende feiten en cijfers.
- De stad Brussel telt ruim 1.000.000 inwoners. In het eerste semester van 2008 telde men er niet minder dan 89.000 misdrijven, op jaarbasis komen we daarmee op ruim 160.000 misdrijven. Het onwaarschijnlijk hoog aantal, zeker in vergelijking met het Vlaamse en het Waalse Gewest. Het aantal sack-jackings in Brussel: 1.418, in Vlaanderen 71 en in Wallonië 19.
- Brussel telt 5.759 agenten om de veiligheid van de burgers te waarborgen. Er is een permanent tekort van 840 agenten. Brussel telt 6 zones. In de zone West bijvoorbeeld zijn er ’s nachts 5 patrouilles van telkens 2 man op pad. In de vooravond zijn er 8 patrouilles. Buiten de kantooruren is dus amper 5% van de manschappen actief.
- Kalasjnikovs en ander zwaar oorlogsmateriaal is er vrij te koop. Een journaliste van La Dernière Heure heeft getest of het inderdaad zo gemakkelijk is om in Brussel zo’n wapen te kopen. “Na 6 uur had ik er al één in handen”, klinkt het in haar verslag.
- Het is februari 2010, maar meer dan 600 Brusselse schoolplichtige ‘jongeren’ ging dit schooljaar (!) nog geen enkele dag naar school. Controle? Geen enkele actie zelfs maar door bevraging, terwijl de spijbelaars bij het parket gekend zijn.
- De politie wil maar al te graag optreden, maar ze wordt hierin niet gesteund door het gerecht en ook niet door de politici. In Het Laatste Nieuws (30.01.2010) volgende kreet van onmacht: “We mogen niet optreden. De politici zijn zo doodsbang van rellen dat ze tolereren dat gemaskerde jongeren met machinegeweren hun wijk bewaken zonder enige last van de politie. Het is wachten op de eerste doden”.
- Op de vraag van Het Nieuwsblad aan de voorzitter van een politievakbond of er inderdaad meer vuurwapens in omloop zijn, wordt het volgende geantwoord: “Er zijn absoluut meer vuurwapens op straat. We hebben cijfers verzameld uit 80 politiezones. De conclusies zijn duidelijk: 5 jaar geleden waren er 4 incidenten met vuurwapens per jaar, nu 4 per maand”.
- Gevolgen van dit alles? De (weinige Vlaamse maar ook andere autochtone) bewoners van de stad trekken weg. Men is het beu. Een medewerkster bij de VRT: “Generaties lang woont mijn familie in Brussel. Maar zodra ik met pensioen ga, ben ik weg. Mijn zoon vertrekt nu al (…) Het ergste is dat de schuld hiervoor vooral bij Marokkaanse allochtonen ligt. Voor iemand die zo multicultureel ingesteld ben als ik, is dat een pijnlijke vaststelling. Maar ze pesten ons weg”.
Petje af dus voor de politiemensen die dag in dag uit de bescherming van de Brusselaars moeten garanderen, zonder de noodzakelijke steun van gerecht en politiek. Petje af en respect.
