Krijgt u ook soms die indruk dat er niets nog werkt in België? Krijgt u ook soms die indruk dat alles als los zand door de vingers glipt in België. U kent voorwaar ook de these die in kringen van de Vlaamse Beweging in het recente verleden opgang heeft gemaakt: België verdampt, en op die manier wordt Vlaanderen steeds meer op de kaart gezet.
Die stelling lijkt echter niet te kloppen, zoals in een Vrije Tribune (halfweg 2007) al eens duidelijk werd gesteld: “België zal blijven verdampen, maar Vlaanderen raakt niet uit de mist”. In de inleiding op het Vlaams Belang-colloquium 30 januari 2010 klonk het zo: “Zonder in te spelen op een mogelijke cesuur met België, bijvoorbeeld naar aanleiding van een aanslepende en als betonrot invretende constitutionele crisis, zullen voorvechters van verdere Vlaamse ontvoogding die noodzakelijke emancipatie niet kunnen vrijwaren als verworven recht. België verdraagt alles, het is zo ontworpen. Het wil uitdrukkelijk àlles verdragen, uitzweten, recupereren, noyauteren en corrumperen. Breken met het Belgische politieke bedrijf kan slechts door staatkundig te breken met België via een onafhankelijk Vlaanderen”.
Met dit colloquium, met de ronkende titel “De Ordelijke Opdeling”, wilde het Vlaams Belang opnieuw de bakens van de radicale Vlaamse Beweging verplaatsen. Immers, “nu België de fase van totale desintegratie nadert, moeten wij de idee van een onafhankelijke staat durven gebruiken om meer te verwerven”. Het Vlaams Belang maakte tijdens dit congres nog eens heel duidelijk waarom de federale staat voor ons géén oplossingen meer kan bieden: “De pariteit, de grendelgrondwet en de alarmbelprocedure zetten al langer voor het Egmontpact de democratische spelregels op een sluwe en doeltreffende manier buitenspel. De invoering van het federalisme was een belangrijke strategische optie om de macht van de Waalse minderheid te bestendigen. De totstandkoming van een federale staatsstructuur leek een Vlaamse overwinning, maar was in werkelijkheid een geslaagde Belgisch-Waalse poging om de Vlaamse macht en het Vlaamse autonomiestreven te kanaliseren en verregaand te neutraliseren”.
In afwachting van het moment waarop de andere ‘V-partijen’ deze stap zullen durven zetten, zal het Vlaams Belang ook in deze in de voorpost van de Vlaamse Beweging moeten blijven staan. De opdeling voorbereiden, want de constitutionele crisis komt eraan. Het boek De Ordelijke Opdeling, met daarin de teksten van dit colloquium, alsmede hoofdstukken zoals ‘Principes van statenopvolging’, ‘Inventaris van de federale boedel en zijn opdeling’, zal in de loop van dit voorjaar verschijnen bij uitgeverij Egmont. Kostprijs: 20 euro.
Die stelling lijkt echter niet te kloppen, zoals in een Vrije Tribune (halfweg 2007) al eens duidelijk werd gesteld: “België zal blijven verdampen, maar Vlaanderen raakt niet uit de mist”. In de inleiding op het Vlaams Belang-colloquium 30 januari 2010 klonk het zo: “Zonder in te spelen op een mogelijke cesuur met België, bijvoorbeeld naar aanleiding van een aanslepende en als betonrot invretende constitutionele crisis, zullen voorvechters van verdere Vlaamse ontvoogding die noodzakelijke emancipatie niet kunnen vrijwaren als verworven recht. België verdraagt alles, het is zo ontworpen. Het wil uitdrukkelijk àlles verdragen, uitzweten, recupereren, noyauteren en corrumperen. Breken met het Belgische politieke bedrijf kan slechts door staatkundig te breken met België via een onafhankelijk Vlaanderen”.
Met dit colloquium, met de ronkende titel “De Ordelijke Opdeling”, wilde het Vlaams Belang opnieuw de bakens van de radicale Vlaamse Beweging verplaatsen. Immers, “nu België de fase van totale desintegratie nadert, moeten wij de idee van een onafhankelijke staat durven gebruiken om meer te verwerven”. Het Vlaams Belang maakte tijdens dit congres nog eens heel duidelijk waarom de federale staat voor ons géén oplossingen meer kan bieden: “De pariteit, de grendelgrondwet en de alarmbelprocedure zetten al langer voor het Egmontpact de democratische spelregels op een sluwe en doeltreffende manier buitenspel. De invoering van het federalisme was een belangrijke strategische optie om de macht van de Waalse minderheid te bestendigen. De totstandkoming van een federale staatsstructuur leek een Vlaamse overwinning, maar was in werkelijkheid een geslaagde Belgisch-Waalse poging om de Vlaamse macht en het Vlaamse autonomiestreven te kanaliseren en verregaand te neutraliseren”.
In afwachting van het moment waarop de andere ‘V-partijen’ deze stap zullen durven zetten, zal het Vlaams Belang ook in deze in de voorpost van de Vlaamse Beweging moeten blijven staan. De opdeling voorbereiden, want de constitutionele crisis komt eraan. Het boek De Ordelijke Opdeling, met daarin de teksten van dit colloquium, alsmede hoofdstukken zoals ‘Principes van statenopvolging’, ‘Inventaris van de federale boedel en zijn opdeling’, zal in de loop van dit voorjaar verschijnen bij uitgeverij Egmont. Kostprijs: 20 euro.
