Miljoenen euro aan sociale fraude

Gisteren interpelleerden collega’s Guy D’Haeseleer (Kamer) en Jurgen Ceder (Senaat) de regering over de grootschalige fraude in de sociale fondsen, die gecontroleerd worden door de traditionele vakbonden. Een eerste groot succes voor de vakbondscel van het Vlaams Belang en voor Marie-Rose Morel, die de cel met haar gedrevenheid vooruit stuwt. Niet alleen Trends en andere gespecialiseerde persorganen berichtten hierover, ook De Standaard besteedde aan het uitbrengen van de fraude een mooie, paginagrote bijdrage.

Sociale fondsen, waarvan er honderden in ons land bestaan, worden beheerd door werkgeversorganisaties en vakbonden van de betrokken bedrijfstak, aldus De Standaard. De facto staan ze onder controle van de vakbonden. “Ze keren allerlei aanvullende sociale uitkeringen uit, zoals het zogenaamde vorstverlet in de bouwsector”.

Collega’s D’Haeseleer en Ceder konden aantonen dat het sociaal fonds van de houthandel bijvoorbeeld de werknemers van die sector een eindejaarspremie uitbetaalde zonder die aan te geven aan de sociale zekerheid en zonder er dus sociale bijdragen op te betalen. Het fonds voor de metaalsector liet niet-vakbondsleden teveel belastingen betalen op de uitkeringen die ze kregen. Miljoenenfraude, die decennialang doorging.

De Standaard ruimde dus plaats in voor het Vlaams Belang (29.05.2008). Of dit dan onze stelling niet tegenspreekt dat het Vlaams Belang in de pers wordt geboycot? Natuurlijk niet, want buiten De Standaard hadden slechts weinig kranten aandacht voor dit nieuws – alleen een piepklein bericht in Het Laatste Nieuws. In de Franstalige kranten zocht je al helemaal tevergeefs naar berichtgeving over deze sociale fraude. Hadden de traditionele partijen – of LDD – bijvoorbeeld de kat de bel aangebonden, dan waren radio en televisie zeker ter plaatse afgestapt en was de zaak nog eens goed voor het hoofdbericht op de verschillende journaals. De fraude was zeker vermeld geworden in het dagelijks persoverzicht. Niets van dit alles.

Maar goed, fijn dat dan toch De Standaard hierover berichtte. Niet toevallig De Standaard dus. Spijtig alleen dat het bedrag van de fraude, door collega D’Haeseleer op miljoenen euro geschat, niet mee opgenomen werd in het artikel. Maar je kan ook niet alles willen.