Nog eens over de koopkracht

Wie het artikel in De Standaard heeft gelezen op donderdag 15 mei 2008, moet het stilaan gaan beseffen: in het licht van de huidige evolutie van de wereldmarkten en de economische ontwikkeling is het duidelijk dat we in het Westen – als geen maatregelen worden getroffen – afstevenen op een algemene verarming.

Wie daar blijkbaar al goed over heeft nagedacht en wie zich onmiddellijk heeft willen indekken tegen mogelijk koopkrachtverlies, is Albert de Belgique-von Belgien-van België ne zijn familie. Niet alleen ontvingen zij al meer dan ‘royale’ dotaties, maar daarnaast zijn er nog allerlei min of meer duistere uitgaven op de posten van sommige ministeries, maar de heren en dames kunnen voor de rest van 2008 op hun beide oren slapen. De begroting voorziet niet minder dan 13.000.000 euro voor het koninklijk hof. Vorig jaar kostte de monarchie ons allemaal nog maar 12,4 miljoen euro.

Sommige kranten hebben uitgerekend dat dit neerkomt op een stijging van meer dan 5%. Andere persorganen weten dan weer te melden dat de “verhoging groter is dan verwacht”. Ter vergelijking: de Nederlandse royals krijgen in 2008 ‘slechts’ 3% opslag. In Nederland ontvangen de verschillende leden alles samen ook véél minder dan ze in België ontvangen.

Om de koopkracht te behouden, krijgt het koningshuis een verhoging van 640.000 euro! Je moet maar durven. Op een moment dat steeds meer mensen het moeilijk hebben om de eindjes aan elkaar te knopen (zelfs in gezinnen met tweeverdieners niet altijd een evidentie), kennen de heren en dames zich een verhoging toe van meer dan 5%.

Even merkwaardig is de vaststelling dat hetzelfde beleid dat ons nu al maanden probeert wijs te maken dat er geen koopkrachtprobleem bestaat in dit land, de verhoging van de dotaties aan het koningshuis verantwoordt met het argument van het “behoud van de koopkracht van de koning”. Hypocriet, hypocrieter, en dan heb je België.