Verliest Vlaanderen buitenlandse handel?

Dinsdag laatstleden werd in de commissie Buitenlandse Zaken van de Kamer de beleidsnota van minister Karel De Gucht besproken. Hij had het onder meer over de buitenlandse handel en de economische diplomatie waarvan hij een kerntaak van zijn departement wil maken. In de toekomst wil hij dan ook hierover de samenwerking met de gewesten ‘organiseren’.

Het komt er in feite op neer dat hij onder het mom van coördinatie op een subtiele wijze deze materie opnieuw onder de bevoegdheid van de federale regering wil laten ressorteren. Het is met andere woorden zijn bedoeling ‘Buitenlandse Handel’ uit de handen van de gewesten te halen en stilaan onder zijn gezag te brengen.

De N-VA had met veel poeha aangekondigd dat zij zich tegen deze plannen met hand en tand zou verzetten. Tot ieders verbazing was de N-VA echter afwezig in de commissie. Vlaams Belang-collega Francis Van den Eynde was in deze commissie dan ook de enige die de minister hierover heeft aangepakt. Alle andere zogenaamde Vlaamse partijen lieten betijen. In het ochtendnieuws (07.04.2008) noemde Claire Tillekaerts (Vlaams Agentschap voor Internationaal Ondernemen) de (her-)federalisering van Buitenlandse Handel een ernstige vergissing.

Het was trouwens niet de eerste ‘loer’ die men ons op het Belgisch niveau heeft gedraaid. Dezelfde dag werd in de commissie Bedrijfsleven werd immers over ons wetsvoorstel om een Nederlandstalig en Franstalig Beroepsinstituut van Vastgoedmakelaars op te richten, gediscussieerd en gestemd. Het wetsvoorstel, dat gedragen wordt door bijzonder veel Vlaamse vastgoedmakelaars, was zelfs geen discussie waard. Het werd eenvoudig weggestemd. Het zogenaamd Vlaamse kartel – u weet wel, die ‘hardliners’ die gezworen hadden de 5 resoluties van het Vlaams Parlement uit te voeren – gaven geen krimp. Wij we ook al niet hoorden, waren de collega’s van Open VLD – u weet wel, die partij die ‘steeds in de bres staat’ voor de belangen van de Vlaamse zelfstandigen.

Bruno Valkeniers en ikzelf konden in de commissie alleen vaststellen dat de zogenaamde Vlaamse meerderheid opnieuw kansen liet liggen om haar tanden eens te tonen. Helaas! En de Vlaamse vastgoedmakelaars weten alvast dat ze er op die dames en heren best niet te veel wordt gerekend.