Alle middelen lijken vandaag toegestaan om te bewijzen dat “de Belgen een en onverdeeld moeten zijn”, dat er geen fundamentele verschillen bestaan tussen Vlaanderen en Franstalig België en dat het beeld van de “luie Walen” niet klopt. Alle middelen, zo nodig een leugentje om bestwil. Spijtig vooral voor de Franstaligen, want het doet hun zaak geen goed.
Zo is er de toestand van arbeidskrapte op de arbeidsmarkt in West-Vlaanderen. West-Vlaamse ondernemers moeten – bij gebrek aan interesse van Waalse werklozen – noodgedwongen Franse werknemers in hun ondernemingen te werk stellen. Tot uit Valenciennes en verder komen Fransen in West-Vlaamse bedrijven werken.
De Waalse minister-president Demotte – niet toevallig PS – wenste de perceptie van “luie Walen” de wereld uit te helpen. “Naar aanleiding van een jobbeurs in Kortrijk eind vorig jaar was Demotte er als de kippen bij om mee te delen dat er al 10.000 Walen in het Kortrijkse werken. ‘De clichés over de Walen die niet in Vlaanderen willen komen werken, kloppen niet’, aldus Demotte” (De Standaard, 02.05.2008).
Uit statistieken van de FOD Economie blijkt nu dat er bijlange geen 10.000 Walen in het Kortrijkse en omstreken werken, hoogstens 2.500. Zoals er ook ruim 2.000 West-Vlamingen in Henegouwen werken. Dat de Walen ons proberen te overtuigen van hun werkkracht en inzet, tot daar aan toe. Maar ergerlijk – of moeten wij zeggen: beeldbevestigend – is wel dat dit gebeurt op verkeerde informatie. Moet dit soms doorgaan voor ‘vertrouwenwekkend’ bestuur?
En ondertussen is een andere Franstalige minister, Reynder (MR) bezig met het ondergraven van het gunstige fiscaal statuut voor Franse werknemers in onze gewesten…Allemaal ten bate van Vlaamse bedrijven en Vlaanderen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten