Werd u al geholpen of behoort u tot het leger van de ‘wachtenden’?

U heeft het al enkele keren mogen lezen op deze webstek: ik vind dat de Belgische staat ons veel te veel belast in verhouding tot wat wij hiervoor met z’n allen terugkrijgen. Of ik daarmee tegen àlle belastingen ben? Natuurlijk niet, koken kost een pak geld, en dienstverlening, vooral goede, deugdelijke dienstverlening: daar mag een prijs op hangen.




Maar met wat ons aan fiscale, parafiscale en andere bijdragen wordt afgehouden, kan Zweden een sociaal zekerheidssysteem aanbieden, waartegen dat van België verbleekt. De opvangsystemen in België – ik heb het dus niet alleen over Belgische opvangnetten – deugen niet of nauwelijks. Overal dikken wachtlijsten aan, overal moeten mensen steeds langer wachten op (beloofde) tussenkomst.



Een lijstje?

- Kinderopvang: 10% wachtenden

- Schuldbemiddeling: 1.800 wachtenden

- Bijzondere jeugdzorg: 3.600 wachtenden

- Enkelband (de zogenaamde alternatieve straf): 560 wachtenden

- Werkstraf: 1.047 wachtenden

- Scholenbouw: 1.550 wachtenden

- Opvang voor gehandicapten: 21.300 wachtenden (!)

- Sociale Woningen: 61.000 wachtenden

- Rusthuizen: 80.000 wachtenden



(bron: De Morgen, 20.11.2010)



In de plaats van mooie woorden over “de mensen die belangrijk zijn”, “solidariteit met de derde wereld”, en andere goedbedoelde gemeenplaatsen, die vooral het eigen geweten moeten sussen, zouden de overheden er beter voor zorgen dat deze wachtlijsten worden afgewerkt.