Hoe kan je de economische concurrentiepositie van een land bepalen of meten? Onder andere door te meten hoe gegeerd het investeren in dat land is geworden in vergelijking met de jaren ervoor natuurlijk. Of hoe gemeden het land juist wordt. Wat het meten van de concurrentiepositie betreft, moest België onlangs een opdoffer van formaat incasseren.
In bijna alle media kon men namelijk lezen dat Amerikaanse bedrijven massaal uit België wegblijven. Tussen 2007 en 2008 daalde “de totale instroom van buitenlandse investeringen in ons land met 46%, van 110 miljard tot 60 miljard dollar. De instroom van Amerikaanse directe investeringen zakte tussen 2007 en 2008 van 7 miljard dollar tot 4 miljard dollar”, aldus een verslag in De Standaard (08.04.2010).
Als men de cijfers anders bekijkt, wordt de ernst van de toestand ook zeer duidelijk: “Het aandeel van België in de Amerikaanse directe investeringen in de EU-15 loopt alarmerend terug. Waar dat in 1995 nog 6,2% was, daalde het in 2006 tot 4,7% en in 2008 nog tot 4,1%”. De woordvoerder van de toonaangevende Vlerick Leuven Gent Management School daarover: “Onze buurlanden hebben de voorbije jaren maatregelen genomen, maar België hinkt achterop”.
De Morgen heeft cijfers van de Nationale Bank kunnen inkijken en komt tot gelijklopende conclusies: “De wereldwijde crisis is volgens specialisten niet alleen in te roepen als excuus. Wellicht verliest onze concurrentiepositie structureel terrein. Amerikaanse groepen laten almaar vaker ons land links liggen en stoppen hun centen liever in bedrijven uit de buurlanden zoals Nederland en Duitsland. Daarnaast verlaat een aantal Amerikaanse investeerders effectief ons land, zoals Chiquita, Procter & Gamble, Samsonite”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten