De begroting van België voor 2008 was een moeilijke bevalling, dat heeft iedere politieke waarnemer kunnen vaststellen. De begrotingscontrole van volgende maand belooft trouwens voor nieuwe politieke spanning te zorgen. Deze overheid moet dringend aan bijkomende middelen geraken, zonder de belastingsdruk – die al bijna de hoogste ter wereld is – nog eens te verhogen. Maar een mogelijke besparingspiste is al even moeilijk: niet alleen zijn er volgend jaar sowieso verkiezingen, maar de koopkracht van grote groepen mensen wordt nu al aangetast.
Ondertussen stellen steeds meer zakenmensen de efficiëntie van de Belgische federale overheid in vraag. Zo meldt Trends (19.06.2008) dat “de Belgische overheid één van de duurste van de wereld is: binnen de Europese Unie ligt de fiscale druk alleen hoger in Zweden en Denemarken. De tegenprestaties zijn echter niet eenduidig bij de beste. Zo liggen de pensioenuitkeringen duidelijk onder het OESO-gemiddelde, zijn er volgens de PISA-enquête wel problemen in het onderwijs”.
In België werken er ook opvallend meer mensen bij de overheid (wat op zich niets zegt over het werkritme van de ambtenaren, maar alles over de organisatie van deze staat). Volgens Eurostat werkt in België gemiddeld 9,9% van de werkenden bij de overheid – met in verhouding meer Franstaligen dan Vlamingen, zie het dossier ‘Communautaire Scheeftrekkingen’ van het Vlaams Belang – terwijl in andere, kleinere Europese lidstaten dit maar 6,3% is.
Zet dit plaatje tegen de achtergrond van de exploderende energieprijzen en de op hol slaande immobiliënmarkt – onze vastgoedprijzen stegen vorig jaar gemiddeld met 9,8%, terwijl de stijging in de ons omringende landen slechts 4,5% was – én het feit dat de overheid volgend jaar 4 miljard extra moet vinden en je hebt een vrij gevaarlijke combinatie. Gekruid daarenboven met de sociale onrust die de kop opsteekt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten