De kwadratuur van de cirkel

Het werd al vaak gezegd dat de Franstaligen de eigenlijke stop op de communautaire fles zijn. Vlaanderen, Vlamingen in zowat alle segmenten van de bevolking, schreeuwen gewoon om veel meer bevoegdheden om beter uitgerust te zijn om op een eigen, Vlaamse manier om te gaan met allerlei uitdagingen. Deze bevoegdheden zouden trouwens ook voor een beter bestuur moeten zorgen. Alleen houden de Franstalige politici zo halsstarrig vast aan hun prerogatieven, dat het erop neer komt dat ze per se vasthouden aan het unitaire België, en omzeggens tot geen enkele bevoegdheidsoverdracht bereid zijn.

Dat dit geen hersenspinsel is van de een of de andere Vlaams Belanger, maar dat deze Franstalige visie ook bij het Waalse volk leeft, merken we nu in de resultaten van een Franstalige opiniepeiling. “De Walen vertonen een onstuitbaar verlangen naar een unitair België. Liefst 44% van de ondervraagden kiest voor een herstel van het unitaire België. 4 jaar geleden was dat maar 31%. Daarnaast wil 22% meer bevoegdheden voor de federale overheid (…) Veel animo voor een grote staatshervorming bestaat er niet in het zuiden van het land. Amper 16% wil meer bevoegdheden voor de regio’s (…) Vandaag opteert 60% voor België als niveau waar ze het liefst de beslissingen zien nemen” (De Standaard, 21.06.2008).

Het gaat nog veel verder dan dat: Walen zien de faciliteiten helemaal niet meer als uitdovend – terwijl het toch juist met dat argument was dat men de Vlaamse onderhandelaars indertijd over het lijntje heeft getrokken – maar integendeel: “88% van de Walen is voor het behoud van de faciliteiten, 4% tegen”.

Het is overduidelijk, zelfs voor wie maar van heel ver de politieke toestand van dit land volgt: de Franstaligen zullen er alles aan doen om het bodemloze vat voordelen, dat België heet, verder te zetten. Dankzij allerlei vetomechanismen kunnen zij elke politieke meerderheidsbeslissing verhinderen. Als we bepaalde CD&V-plannen mogen geloven (waarover De Standaard op 21.06.2008 rapporteert) dan wordt er – opnieuw! – aan véél, zeer veel geld gedacht: Vlaanderen zou minstens 750 miljoen euro aan de Franse gemeenschap moeten schenken, volgens andere bronnen zelfs 940 miljoen euro. “En om ervoor te zorgen dat niemand erop achteruit gaat in het nieuwe systeem, komt er ook een basisbedrag van 5,5 miljard euro in 2009”. En dat allemaal om B-H-V te splitsen en het werkgelegenheidsbeleid te regionaliseren?

VOKA-voorzitter Urbain Vandeurzen heeft vraagtekens bij deze plannen: “Iedereen krijgt geld bij. Wallonië, Brussel, de federale overheid. Wie gaat dit betalen? Ik hoef er geen tekeningetje bij te maken, zeker? Dat is Vlaanderen. Als dit de afkoopsom is, die we moeten betalen, is het een dure prijs”.

Met andere woorden: ook voor de Vlaamse werkgevers is dit een onaanvaardbare prijs. Welke konijnen heeft Leterme verder nog in zijn hoed zitten, vraagt men zich af.