De Belgische recuperatie van de communautaire crisis draait op volle toeren. Vlaams-nationalisten worden voor het vuil van de straat versleten. Zo meldt de Franstalige krant Vers l’Avenir dat “het verwijt ‘sale flamand’ zich momenteel lijkt te verspreiden in verschillende Franstalige scholen. Een leerkracht uit het Brusselse merkte dit onder meer op tijdens de speeltijd. Sommige leerlingen boycotten ook de Nederlandse les. Vooral leerlingen die hun best doen tijdens de les Nederlands, krijgen ‘sale flamand’ naar het hoofd geslingerd. In sommige klassen weigeren leerlingen mee te werken en doen ze net voldoende om 50% voor Nederlands te halen”. Een straf verhaal dus, en opnieuw een schitterende illustratie op welke constructieve wijze Franstaligen zich het samenleven met Vlamingen voorstellen.
Ondertussen dreigt er op Belgisch niveau alweer de volgende crisis. De Waalse regering vroeg ArcelorMittal een tijd geleden de hoogovens van Luik opnieuw op te starten en de hoogoven van Ougrée verder open te houden, zeker tot 2012. De topman van Mittal, Lakshmi Mittal, merkt nu op dat men CO2-quota tekort komt: “De Waalse overheid heeft ons gevraagd de oven opnieuw op te starten. Wij doen dan en nu heeft men C02-quota te kort. Dat kan niet”, verklaart hij aan De Tijd op 6 december.
De Waalse minister van Economie, Jean-Claude Marcourt, bevestigde op 5 december aan het persagentschap Belga dat er op Waals niveau een oplossing is voor de periode 2008-2009. Het Gewest zou aan het staalbedrijf voorstellen hebben gedaan, maar meer details wenste hij niet te geven. “Voor de periode 2010-2012 zal iedereen een oplossing moeten leveren: het bedrijf, het Gewest, de federale overheid en Europa”. Concreet vraagt Wallonië, aldus De Tijd, dat de federale regering met 400 miljoen euro over de brug komt voor extra emissierechten voor ArcelorMittal.
Nu blijkt uit enkele persberichten dat de Waalse minister van Economie Marcourt aan de topman van ArcelorMittal beloofd zou hebben dat de federale overheid hier wel ging bijspringen. Nochtans is er in 2004 een afspraak gemaakt tussen de federale overheid, Wallonië en Vlaanderen inzake de verdeling van de emissierechten. De verklaring van de Waalse minister en de persberichten in de marge van de zaak Luik-Ougrée bewijzen alleen maar dat federale loyaliteit voor de Franstaligen enkel en alleen geldt als het voor hen voordelig is. Spijtig dat Vlamingen dit toch maar niet lijken te willen begrijpen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten