Het Vlaams Belang – dat is gekend – is al langer dan vandaag voorstander van een harde aanpak van het druggebruik. Niet alleen van de harddrugs, maar ook van zogenaamde softdrugs, omdat die voor jongeren meestal de eerste opstap zijn naar de harddrugs. De maatschappelijke schade van het druggebruik is enorm: hoeveel gezinnen werden door het druggebruik van één of meerdere kinderen uit elkaar gerukt? Hoeveel kinderen zijn ondertussen volledig aan de zelfkant van de maatschappij beland omwille van het druggebruik van hun ouders? Hoeveel criminelen zijn niet gestart als drugsverslaafden?
In enkele vragen de ganse ellende van het druggebruik samenvatten. Het gaat over het leven van dierbaren, over het leven van ganse gezinnen. Het gaat over de kostprijs voor de maatschappij en voor de gemeenschap: hoeveel kost het om mensen van de drugs weg te houden? Hoe groot is het repressief apparaat dat zich moet buigen over het drugdossier?
Het persbureau ANP zorgde op 14 december 2007 voor een totaal andere invalshoek. “Brits leger verliest één bataljon per jaar aan drugs”. De verliezen zijn daarmee zwaarder dan het aantal doden en ernstig gewonden in Irak en Afghanistan, blijkt uit intern onderzoek.
Het bericht gaat verder: “Het aantal militairen dat wordt gepakt en onder invloed verkeert van cocaïne is verviervoudigd in het Britse leger. Het totaal aantal militairen dat in 2006 werd gepakt wegens het gebruik van verboden middelen staat op 769. Dat was iets lager dan het jaar ervoor toen 795 voor de bijl gingen; Maar ruim meer dan in 2003 toen er 520 werden gesnapt”.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten