Ja, rond de communautaire patstelling kan men in België niet meer, zoveel is duidelijk. Er moet iets gebeuren en dat zullen niet de oplossingen zijn van de belgicistische kleurvakbonden: méér Belgische solidariteit (op de rug van de Vlamingen) en méér geherfederaliseerde materies, met alle kwalijke Belgische ziektes van dien. Integendeel: Vlaanderen schreeuwt om een grote, om een definitieve staatsvorming.
Er zijn van die lezersbrieven die meer zeggen dan een lang artikel of een uitgewerkt essay. Neem nu Knack (26.11.2007): “Het probleem rijst op waneer een groep intrek neemt bij de buur maar diens taal niet wil spreken. Uit kleinerende onverschilligheid en/of minachting voor buur en taal. En wat wanneer die inwijkeling op de koop toe zijn eigen taal wil opdringen aan die buur, in diens eigen huis? Gyorgy Konrad in ongetwijfeld een erudiet man. In deze spreekt hij echter ‘vanachter uit de keel’ over zaken waarbij hij blijkbaar geen benul heeft van de historische achtergrond, noch van de kern ervan, namelijk het 177 jaar oude maar springlevende obsessioneel belgicistisch jakobinisme. Niet het nationalisme is de oorzaak van ruzie, rellen, rebellie en burgeroorlog. Nationalisme is enkel een vorm van reactie tegen excessen van meestal discriminerende jakobijnse regimes. Stupide is vooral de politieke correctheid die, ook in België, totalitaire trekjes heeft aangenomen”. Beter kunnen wij het niet zeggen.
Ook opmerkelijk: zondagmorgen kreeg ik een epostbericht binnen. VRT hield een opiniepeiling over het te volgen scenario bij nieuwe regeringsonderhandelingen. Opmerkelijke cijfers, ware het niet dat de opiniepeiling even snel van het scherm verdween, als ze erop verschenen was. Allicht omdat de ‘teneur’ niet die van de openbare zender was? In elk geval, hier volgen de cijfers, zoals ze later op de webstek van Het Belang van Limburg wel te volgen waren:
- Nieuwe poging van oranje-blauw, piste CD&V/N-VA: ongeveer 7%
- Coalitie met verschillende samenstelling in Noord en Zuid, ongeveer 9%
- Paars-groen, zonder CD&V/N-VA, piste Di Rupo, ongeveer 8%
- Klassieke tripartite, rood-oranje-blauw, ongeveer 2%
- Noordregering die de boedelscheiding voorbereidt, piste Vlaams Belang, ongeveer 50%, later evoluerend naar 44%
- Nieuwe verkiezingen, zoals Lijst Dedecker voorstelt, ongeveer 15%
- Hervorming van federale tot confederale staat, piste Spirit, ongeveer 3%
Hoelang houdt men in België nog de stop op de fles?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten