Uit een Ipsos-peiling in 23 landen zou blijken dat burgers van dit land het minst tolerant zijn ten opzichte van migranten. In een krant van De Persgroep van vorige week waren de cijfers te lezen van een onderzoek bij 17.601 mensen in onder meer België, Frankrijk, Duitsland, Groot-Brittannië, Spanje, Italië, Zweden, de VSA, Canada, Zuid-Korea, Zuid-Afrika en Saoedi-Arabië.
Los van het feit dat het aantal ondervraagde burgers in België beduidend laag lag – zo laag zelfs dat men zou kunnen twijfelen aan de wetenschappelijke representativiteit ervan – zijn de cijfers op zich niet zo ‘verontrustend’ als men hier en daar probeert voor te stellen. 72% van de landgenoten vindt bijvoorbeeld dat de immigratie ons land geen goed heeft gedaan. Terwijl hier en daar sommige wetenschappelijke studies het economisch nut van de migratie in vraag stellen en zelfs berekenen dat migratie Europa méér kost dan het opbrengt, en terwijl onze mensen in hun dorps- en stadswijken elke dag opnieuw de ‘zegeningen’ van de multiculturele samenleving aan den lijve ondervinden, vind ik 72% eigenlijk niet eens zo hoog.
94% van onze burgers vindt dat er de laatste 5 jaar teveel migranten zijn bijgekomen. Ook een ‘verontrustend’ cijfer? Neen, want 93% van de Italianen vindt hetzelfde, ook 90% van de Russen vindt dat. Maar misschien bewijzen deze cijfers wel het volgende: als de burgers van België het over een zaak eens zijn, dan wel dat de politieke wereld op het vlak van migratie totaal niet heeft geluisterd naar de wensen van de bevolking. De ‘multiculturele samenleving’ was op een bepaald moment een ‘hype’ bij links, modieus-links, burgerlijk links, systeem- of chichi-links. Iedereen moest het hebben, dus ook België. De mening van de mensen? Die mening was niet van doen, want de ‘multiculturele samenleving’ was toch goed voor de mensen?
Komt daarbij dat het aantrekken van vooral Franstalige of anderstalige mensen naar de hoofdstad vooral ten goede kwam van de Franstaligen, en dat – vooral, maar niet uitsluitend – de PS deze migratie heeft aangegrepen om een soort ‘islamo-socialistisch’ front in Brussel op te zetten, en het plaatje wordt stilaan volledig.
Deze cijfers bewijzen in elk geval dat de ‘multiculturele samenleving’ mislukt is. Als ‘hype’, als ‘nieuw politiek model’ (eens het communisme als heilsleer in Oost-Europa viel, was links dringend op zoek naar een nieuw model) en als ‘werkelijkheid’. Wanneer trekt men de conclusies?
POLITIEKE COLUMN:
Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.
donderdag 11 augustus 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten