Franstaligen en scenario’s voor een plan B

Er wordt ons Vlamingen wel eens verweten dat wij te weinig Franstalige media lezen en zo te weinig op de hoogte zijn van hetgeen aan de andere kant van de taalgrens gebeurt. En dat klopt natuurlijk wel: wie van ons volgt de debatten onder andere in La Libre Belgique over het einde van België en de scenario’s voor het beruchte plan B?




Zo somt professor Berhendt (LLB, 23.10.2010) volgende mogelijkheden op: “Er zijn twee grote scenario’s van de opsplitsing van dit land. Aan de ene kant is er het scenario van de afscheiding (unilateraal of onderhandeld), aan de andere kant het scenario van het einde van de staat, wat men zou kunnen noemen de ontmanteling van de staat. De twee scenario’s onderscheiden zich fundamenteel”.



In het eerste geval, dat van secessie, maakt een deel van de staat zich los van het overige deel, dat dan de naam van de staat blijft dragen. Vlaanderen roept bijvoorbeeld zijn onafhankelijkheid uit en wordt een Vlaamse staat. De rest van België draagt verder de naam van ‘België’. Dit scenario wordt door niemand meer gevolgd, aldus de professor, ook Vlamingen zien er geen heil meer in. Volkerenrechtelijk kan de staat België zich verzetten tegen de Vlaamse onafhankelijkheid.



En nog een reden waarom de Franstaligen beter niet kiezen voor het scenario van de ontmanteling van de staat. In geval van de onderhandelde afscheiding van Vlaanderen behouden de Franstaligen de Belgische nationaliteit.



De kans dat de Vlamingen hun onafhankelijkheid uitroepen en Brussel “meepakken”, acht professor Berhendt zeer klein: “U kunt slechts dat gebied afscheiden, dat u exclusief domineert, wat niet het geval is in Brussel”.



Een ding is zeker: de Franstaligen beseffen maar al te goed, zoals professor Berhendt ook letterlijk zegt, dat “wij (België dus) vanuit een onderhandelde secessie zijn ontstaan”, wat betekent dat een secessie of een ontmanteling van de staat evengoed tot de toekomstperspectieven behoort. Beseffen de Vlamingen dit ook terdege?