Ik herinner mij professor Senelle nog van de lessen staatsrecht aan de Gentse universiteit. Een (h)eerlijk lesgever, die de meestal zeer droge leerstof wist te larderen met cynische knipogen naar de politieke realiteit. Een man met een socialistische achtergrond, maar die in hetzelfde interview in Het Laatste Nieuws even de puntjes op de “i” zet: “Het socialisme heeft in zijn tijd grote verdiensten gehad voor de gewone man. Maar nu? De SP.A is te weinig Vlaams, vind ik”.
Professor Senelle hield ons tijdens de lessen altijd voor dat federalisme in België niet werkt. Eerstens omdat federalisme van onder moet komen, terwijl het in België juist van bovenaf werd opgelegd om het Vlaamse demografische overwicht politiek te neutraliseren. Tweedens leek het hem evident dat het federalisme in België niet kon werken. Federalisme werkt in Duitsland, in Zwitserland, in Canada, omdat er 5, 6, 7 en soms meer federerende partners zijn. In België zijn er slechts 2 (Vlamingen en Franstaligen) of hoogstens 3 (Brussel als apart gewest). Dit kan niet werken, aldus professor Senelle, omdat er altijd één partner is die voor alles zal moeten opdraaien. Hij herhaalt dit argument ook in het interview: “Transfers van Vlaanderen naar Wallonië ter grootte van 5 à 7 miljard euro per jaar: dat bestaat verhoudingsgewijs in geen enkel federaal land”.
Toch is professor Senelle altijd monarchist gebleven, én Belg. “Gelukkig hebben we nog koning Albert. Een groot monarch (…) (Ik hoop) dat België de vorm krijgt waar ik al decennia voor pleit: een koninkrijk met autonome deelstaten. Dan is al mijn geschrijf niet voor niets geweest”. Natuurlijk vergeet de professor wel op het meest essentiële te antwoorden: waarom zouden de Franstaligen nog met Vlaanderen onder één dak willen leven, als ze niet meer kunnen profiteren? Wat met dit confederalisme, als het voor de Franstaligen geen meerwaarde meer biedt?
Ergens, heel ergens begint de sympathieke professor ook rekening te houden met het scenario dat de Franstaligen niet willen toegeven. Wat als er geen Copernikaanse revolutie mogelijk is? Wat als de Franstaligen blijven zweren bij dit verlammende Belgische status quo? “Maar als de Franstaligen het been stijf houden, moet Vlaanderen zichzelf uitroepen tot autonome deelstaat in België”, aldus dezelfde Robert Senelle.
Hij gaat wat kort door de bocht met deze laatste stelling, toch? Gerolf Annemans heeft in zijn boek “De Ordelijke Opdeling” een ander scenario in het hoofd, maar goed: het is vooral verheugend vast te stellen dat de geesten rijpen in Vlaanderen. Ook bij krasse 92-jarigen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten