POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





dinsdag 23 november 2010

Falend asielbeleid in België. Het moet beter!

Vrijdagmorgen 19 november hebben we – de gemeenteraadsfractie en de OCMW-raadsleden van Vlaams Belang in Roeselare – actie gevoerd aan het OCMW. Reden door de actie waren de woorden van voorzitter Geert Depondt die op de vraag van Fedasil naar meer opvang voor asielzoekers, antwoordde dat het genoeg geweest is. Roeselare doet in verhouding al meer dan genoeg.




Vreemd toch hoe mensen onder druk van de werkelijkheid soms wel tot redelijkheid kunnen komen. Onze argumenten, die in vroegere dagen door dezelfde christelijke meerderheid als ‘verzuurd’ werden afgedaan, werden nu bijna woordelijk overgenomen door de OCMW-voorzitter: want inderdaad, ons sociaal systeem komt onder druk, en behoeftige Roeselaarse burgers worden, als we niet goed uitkijken, tweederangsburgers.



Nochtans lieten de woorden van Geert Depondt een wrange nasmaak na: als de vele CD&V-gemeentebesturen en OCMW-besturen de druk voelen, waarom verandert er dan niets in Brussel? Het zijn toch dezelfde politici die het voor het zeggen hebben? De Vlaamse meerderheidspartijen beloofden in hun verkiezingsprogramma toch allemaal dat de snel-belg-wet ging worden aangepakt, dat de nationaliteitswetgeving ging verstrengen en dat de familiehereniging zou worden verstrakt? Men ging de schijnhuwelijken aanpakken en de schijnsamenlevingscontracten, weet u het nog? Wat is er gebeurd? Niets! Integendeel, op vraag van de Franstaligen werd er nog maar eens een regularisatie doorgevoerd, zodat de volgende stromen gelukszoekers hun valiezen al konden pakken. 20.000 asieldossers ondertussen, een record. En 4 tot 5.000 dossiers die niet op tijd worden afgewerkt: de volgende massaregularisatie zit er al aan te komen!



Dat het ook anders kan, bewijzen Denemarken en Nederland. In Nederland bijvoorbeeld slaagt men er zelfs in om opvangcentra te sluiten. Het strakke en harde asielbeleid en de afhandeling van een asielaanvraag op 8 dagen maken Nederland niet langer geliefd als toevluchtsoord. En Denemarken verscherpt door middel van een puntensysteem bij familiehereniging nog eens het migratiebeleid. Beloond wordt vooral academische vorming, talenkennis en beroepservaring. Het kan dus ook anders! En vooral: het moet dringend anders.

Geen opmerkingen: