Multicul in Nederland: ze hebben het ondertussen wel gehad, ja.

Van Martin Bosma heb ik een interessant boek gelezen, De schijnelite van de valse munters. Interessant niet omwille van het feit dat ik met al zijn ideeën en stellingen zomaar akkoord ga – zijn stuitende pro-Israël-standpunt, zijn irrationele pro-VSA-houding, en zo zijn er wel nog enkele punten – maar interessant vooral omdat een Nederlander in een heerlijk heldere stijl de evolutie van het “multiculturele dogma” in Nederland beschrijft.




Zo schrijft hij: “De massa-immigratie en het multiculturele project zijn in wezen het laatste grote project van de sixtiesgeneratie. Alles komt hier samen: strijd tegen de natiestaat, verheerlijking van de derde wereld, het antiwesterse, maakbaarheid van de samenleving en cultuurrelativisme. De massale toestroom moet hun gelijk tonen (alle mensen zijn gelijk dus kan de massa-immigratie geen problemen opleveren) en tevens dienen om hun gelijk te halen (de massa-immigratie moet ervoor zorgen dat de samenleving verandert in het evenbeeld, de ultieme maakbaarheid van de samenleving)”.



Heerlijk toch? In hetzelfde boek vond ik ook volgende citaat van Geert Wilders, in een van zijn eerste toespraken voor de Nederlandse Kamer waar hij toen helemaal alleen zat. Het citaat kan perfect op de Vlaamse toestand worden gekleefd: “Misschien heeft u gehoord dat de Groep Wilders een one-issue-beweging is, een clubje met maar één programmapunt. Dat klopt. Ons issue is vrijheid. Ik stel vrijheid centraal. De vrijheid dat je moeder ’s avonds over straat kan, de vrijheid dat je kleinkinderen geen hoofddoekje om moeten, de vrijheid dat je je inkomen zelf aan je eigen gezin kunt uitgeven, de vrijheid om te zeggen wat je wilt, de vrijheid die je hebt omdat je oude dag is veiliggesteld, de vrijheid die er is omdat ons bedrijfsleven weer floreert, de vrijheid die je hebt omdat de regering je gezin beschermt tegen terroristen, de vrijheid van een baan en een goed bestaan, de vrijheid om als land onze eigen beslissingen te nemen”.



Wat doet het Vlaams Belang anders? Als Vlaanderen dringend onafhankelijk moet worden dan is dat niet alleen omwille van de onafhankelijkheid op zich. Het is namelijk pas als Vlaanderen onafhankelijk is, dat het een echt veiligheidsbeleid kan voeren, dat criminelen lik op stuk geeft, dat het een economisch beleid kan uitwerken dat echt op maat is van de Vlaamse bedrijven, dat het een echt sociaal beleid kan voeren dat ouderen een verdiende en betaalbare oude dag bezorgt en onderwijs en opleiding voor onze kinderen voorziet zodat ze in een veilige omgeving werk en toekomst kunnen opbouwen. Pas in een onafhankelijk Vlaanderen zullen we gepaste en harde maatregelen kunnen nemen inzake migratie en asiel, zodat Vlaanderen voor ons een herkenbaar land blijft.



Nog eens: een interessant boek dus van Bosma, die ondertussen kamerlid voor de PVV is geworden.



Bosma, Martin, De schijnelite van de valse munters, 2010, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam, 375 pagina’s, ISBN 978 90 351 3604 5