Als Slowakije het kan, waarom zou Wallonië het dan niet kunnen?

Communautaire spanningen verlammen nu al jaren België. Dat wij dit allemaal voelen op verschillende vlakken is overduidelijk: sociaal-economisch, financieel, enzovoort. Even duidelijk voor iedere politieke waarnemer is dat het in deze communautaire woelige tijden om geld draait, véél geld – getuige daarvan de discussie over Brussel en de 300 mln. Euro zonder voorwaarden. Wat ondertussen verder blijft aangroeien is het begrotingstekort, aldus “Financieel-Economische Commentaren”, de uitgave van de studiedienst van het Vlaams Belang, in oktober 2010.




Ik wil de lezers van deze webstek deze Financieel-Economische Commentaren graag aanraden. Als leek in het economisch leven word elkeen duidelijk gemaakt dat zowat alle lidstaten van de Europese Unie voor strakke besparingen staan (Ierland op kop, maar ook Nederland, Spanje, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en zelfs Duitsland). Ook in België of in de deelstaten Vlaanderen en Wallonië als u wil – zou men normaal gezien moeten plannen hoe men het miljardentekort in de begroting wil gaan oplossen. Een overgangsregering Leterme III ziet men het nog niet doen…



Daarenboven draait de communautaire spanning zoals gezegd vooral om geld, véél geld. Er is de Bijzondere Financieringswet, waar FEC de verschillende visies naast elkaar legt: die van professor Deschamps (universiteit van Namen), die van Brussel, de visie van Vives en de Leuvense professoren. Ook Voka heeft een eigen model en het aktiekomitee voor de Splitsing van de Sociale Zekerheid heeft andere, verregaande splitsingsmodellen. Er is over niks overeenstemming. De koudwatervrees van de Franstaligen blokkeert elke doorbraak. “Zolang de politieke wil er niet is om daadwerkelijk zelf de verantwoordelijkheid te nemen over de eigen fiscale inkomsten, zal er geen sprake zijn van een significante uitbreiding van de fiscale autonomie (…) Aangezien de Franstaligen resoluut weigeren om afstand te doen van het consumptiefederalisme blijft er maar één alternatief. Tijd dus om het ‘plan B’ op de onderhandelingstafel te werpen”.



In een bijdrage over de splitsing van Tsjechië en Slowakije wordt duidelijk gemaakt dat een economie, waarover men de zwaarste twijfels had – de verouderde industriële economie, zeer planmatig en socialistisch geleid, overeind gehouden met gigantische Tsjechische transfers – uiteindelijk tot een succesverhaal is uitgegroeid. De aanvankelijke economische zwakte – zijn lage arbeidskosten – heeft Slowakije weten om te buigen tot een economische troef. Als Slowakije uit zijn dal kan kruipen, dan moet Wallonië het ook kunnen.



Een laatste bijdrage in dit razend interessante infoblad heeft het over de gevolgen van de splitsing van België, met een focus op de verdeling van de staatsschuld. Ook dit artikel is een aanrader.



Men kan dit nummer bestellen door een e-postberichtje te sturen naar fec@vlaamsbelang.org of een gratis exemplaar aan te vragen bij FEC, Madouplein 8 bus 9, 1210 Brussel