Zeggen dat het politieke najaar in België voor een flinke stijging van de temperatuur zal zorgen, is een open deur intrappen. Er is niet alleen de communautaire impasse die – voor zover we het kunnen inschatten – eigenlijk totaal is. Er is de sociale onvrede links en rechts. Ook het algemeen sociaal-economische en financiële nieuws dat de jongste maanden bekend geraakte, is niet onmiddellijk hoopgevend voor België en voor de leidende Belgische politieke kaste.
Zo is het aantal faillissementen in de maand juli fors gestegen: “In juli zijn in België 530 bedrijven failliet gegaan, een stijging van 35,2% vergeleken met juli 2007. Het aantal faillissementen gedurende de laatste 3 maanden komt op 2.074, een stijging met 18,2% tegenover dezelfde periode vorig jaar”, aldus De Tijd, dat verder vermeldt: “Opgedeeld naar de gewesten steeg het aantal faillissementen de laatste drie maanden in Vlaanderen met 7,7%, in Wallonië met 24,9% en in Brussel met 36,7%”.
Dat valt tegen natuurlijk, maar er is meer: de stijging van de fiscale ontvangsten ligt over de eerste helft van het jaar achter op schema. “De federale regering verwachtte een stijging met 6,25% maar in de eerste 6 maanden bleef de stijging van de belastinginkomsten beperkt tot 3,2%. De inhaalbeweging die in april en mei was ingezet, is daarmee tenietgedaan”, weet dezelfde financiële krant. 361 miljoen euro minder inkomsten dan gebudgetteerd. Een enorme opdoffer voor Leterme.
En tenslotte blijkt in internationale studies opnieuw dat de Belgische loonkosten aan het ontsporen zijn, en daardoor voor extradruk zorgen op de (vooral Vlaamse) bedrijven. Op 19.08.2008 publiceerde De Tijd: “De loonkosten in België stijgen beduidend sneller dan in onze buurlanden en in de andere landen van de eurozone. Dat blijkt uit cijfers van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). De cijfers maken het sociaal overleg dit najaar nog moeilijker”. De totale loonhandicap zou ondertussen al 12% belopen.
Ondertussen is het u misschien ook al opgevallen dat steeds meer economische en financiële experts de radicale, Vlaamse kaart aan het trekken zijn? Zo verklaarde prof. Em. Fiscaal recht Vanistendael in De Standaard (22.08.2008): “Een regionalisering van het fiscale beleid is absoluut noodzakelijk. Efficiënt beheer en fiscale verantwoordelijkheid gaan hand in hand. Op dit ogenblik kan de federale staat het niet meer trekken, terwijl er langs Vlaamse kant geld zat is en langs Franstalige kant geld op een onverantwoorde manier wordt uitgegeven. Een fundamentele staatshervorming kan niet wachten. De Belgische staat is dood”. En verder: “De personenbelasting regionaliseren is de meest voor de hand liggende weg om tot meer financiële en fiscale verantwoordelijkheid te komen”.
Professor Vanistendael is niet de eerste en zeker niet de laatste. Echt verwonderen mag het trouwens niet dat steeds meer zakenmensen en experts op dezelfde lijn komen te staan van de Vlaamse Beweging. Zij worden op dezelfde manier met de (economische en financiële) werkelijkheid geconfronteerd als wij allemaal en komen dus – op eigen kracht – tot dezelfde logische conclusie: wat niet samen hoort, moet je niet perse willen samenhouden. Wil Vlaanderen niet ondergaan in het Belgische moeras, dan moet het nu op eigen vleugels vliegen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten