Is er al veel te doen geweest over de grote regionale verschillen op de arbeidsmarkt. Terwijl men in Vlaanderen kampt met een krapte op de arbeidsmarkt, en met moeite nog werknemers vindt voor bepaalde knelpuntberoepen, zijn werkloosheidspercentages van 20% en meer geen uitzondering in Wallonië.
Het was ooit anders, zoals men ook kan lezen in De Tijd (16.02.2008): “Twee, drie generaties geleden pendelden Vlaamse werklozen massaal naar Wallonië om er te werken in steenkoolmijnen en hoogovens (…). In zijn boek “Arm Vlaanderen” haalt Pascal Verbeken het heroïsche voorbeeld aan van een Vlaming die in de jaren 30 van vorige eeuw elke dag 160 kilometer fietste om in een Waalse steenkoolmijn te wroeten”.
Die heroïek is bij de Waalse werklozen van vandaag ver, heel ver te zoeken. Sommigen hangen daar een argumentatie aan vast dat de Belgische werklozenbedragen veel te hoog zijn en te lang uitgesponnen in de tijd, en natuurlijk ligt daar een gedeelte van de werkelijkheid. Maar bestaat er niet zoiets als controle van werklozen en een verplichting voor werklozen om aangeboden jobs aan te nemen? Vlaamse werkgevers schuwen geen enkele inspanning om Waalse werknemers aan te trekken, maar wat blijkt?
De Tijd (15.02.2008) stelt vast dat het “bijzonder moeilijk blijkt om Waalse werkzoekenden in Vlaanderen aan de slag te krijgen, zelfs voor een gratis opleiding. Een cursus voor Waalse werkzoekenden in het gespecialiseerde VDAB-textielcentrum in Wevelgem moest vorig jaar worden afgelast omdat er geen (géén) kandidaten waren. De Vlaamse textielsector schreeuwt intussen om arbeidskrachten”. Willen Waalse werklozen eigenlijk wel werken?
Beseft men in Belgische overheidskringen dan niet dat dit land twee verschillende arbeidsmarkten kent, die een eigen beleid moeten kunnen voeren om de eigen problemen op een adequate manier in te vullen? Ziet men het niet of wil men het niet zien? Zijn hier soms teveel vakbondsbelangen en belangen van het Belgische grootkapitaal mee gemoeid? De modale Vlaming begrijpt er in elk geval niets van en heeft er eigenlijk de buik van vol.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten