The Foggy Dew

Er zijn van die volkeren en naties waar men steeds met enige afgunst naar kijkt, niet omdat ze het economisch goed doen, maar in de eerste plaats omdat ze er totaal geen graten in zien hun nationaal gevoel zonder gêne te uiten. Neem nu de Ieren. Muziek en dans staan er zeer hoog op de culturele agenda en iedereen kent de namen van Sinead O’Connor, Van Morrison, enzovoort. Niemand die eraan denkt om die te koppelen aan het begrip ‘nationalisme’.

In 2007 bracht de Ierse eerste klasse folkgroep The Chieftains een DVD uit naar aanleiding van 40 jaar muzikale creativiteit, The Wide World Over, waaraan enkele van de genoemde popsterren deelnamen, samen met andere bekende namen als Sting, The Rolling Stones, Elvis Costello, Art Garfunkel. Een DVD die men met plezier beluistert.

Wat is nu mijn punt? Wat zingt Sinead O’Connor? Geen liefdesliedje, neen, het oude nationalistische rebellenlied The Foggy Dew. Een lied opgedragen aan het handjevol nationalisten dat in 1916, op een moment dat Groot-Brittannië in volle oorlog met Duitsland verkeerde, in Ierland als het ware een tweede front opende en de Ierse Paasopstand startte, die uiteindelijk op de Ierse onafhankelijkheid zou uitlopen. Zij zingt, met emotie en met overtuiging, een nationalistisch lied.

Waarom blijft onze culturele elite achterwege? Heeft zij pleinvrees? Is ze bang door een bepaalde pers belachelijk te worden gemaakt? Is het omwille van een lintje hier of een benoeming daar? Men kan niet om de vaststelling heen dat ondanks enkele zeer moedige enkelingen die met bijna doodsverachting tegen de stroom in zwemmen, het zogenaamde Vlaamse culturele bovenlaagje zich in een bijna onnatuurlijke houding heeft gewrongen: voor België en tegen Vlaanderen. In Ierland kiezen de Ieren, ook die van het culturele bovenlaagje, zonder aarzeling voor Ierland.

Voor de liefhebbers, hieronder de volledige tekst van het Ierse lied. En de juiste verwijzingen naar de DVD luiden: The Chieftains – The Wide World Over – A 40 year Celebration, uitgebracht door Sony BMG Music Entertainment. Ook op You Tube kan men beeldfragmenten bekijken.

The Foggy Dew
As down the glen one Easter morn to a city fair rode I
There Armed lines of marching men in squadrons passed me by
No fife did hum nor battle drum did sound it's dread tatoo
But the Angelus bell o'er the Liffey swell rang out through the foggy dew
Right proudly high over Dublin Town they hung out the flag of war
'Twas better to die 'neath an Irish sky than at Sulva or Sud El Bar
And from the plains of Royal Meath strong men came hurrying through
While Britannia's Huns, with their long range guns sailed in through the foggy dew
'Twas Britannia bade our Wild Geese go that small nations might be free
But their lonely graves are by Sulva's waves or the shore of the Great North Sea
Oh, had they died by Pearse's side or fought with Cathal Brugha,
Their names we will keep where the fenians sleep 'neath the shroud of the foggy dew
But the bravest fell, and the requiem bell rang mournfully and clear
For those who died that Eastertide in the springing of the year
And the world did gaze, in deep amaze, at those fearless men, but few
Who bore the fight that freedom's light might shine through the foggy dew
Ah, back through the glen I rode again and my heart with grief was sore
For I parted then with valiant men whom I never shall see more
But to and fro in my dreams I go and I'd kneel and pray for you,
For slavery fled, O glorious dead, When you fell in the foggy dew.