Uit ’t Pallieterke, het onvolprezen Vlaams weekblad voor
mensen met een goed hart en een slecht karakter, dat straks zijn 70ste
jaargang inzet: “Bretagne revolteert. Men beseft er dat het internationaal
kapitalisme vernietigend werkt op de intensieve landbouw. Het Franse
centralisme irriteert de Bretoenen. Een buitensporige ecotaks treft nu ook de
transportsector. Een combinatie van sociaal ongenoegen, te veel fiscaliteit en
te weinig identiteit volstond om de vlam in de pan te krijgen. Het verzet uit
zich in een met symboliek overladen Bretoense beweging. De manifestatie van
enkele tienduizenden Bretoense Rode Mutsen vorige zaterdag is een zoveelste
signaal dat Europa maar kan overleven als het centralisme plaats maakt voor
subsidiariteit”.
In De Standaard werd al gewezen op de koppeling van linkse
en nationalistische motieven bij de ontevreden Bretoenen. Hun regio was een
socialistisch bastion. De PS haalde er 56% van de stemmen. Maar bij de
manifestaties dragen de betogers een uitgesproken regionalistisch symbool als
de Gwenn ha Du. Er gaat een enorme mobiliserende kracht uit van deze Bretoense
symbolen.
Protestbewegingen zoals we die steeds vaker in Europa
aantreffen. Sociaal en identitair.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten