POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





donderdag 5 september 2013

Wat men onder “het integreren van vreemde culturen in onze cultuur” verstaat…

Het is bijna een algemene regel op deze aardkloot dat nieuwkomers zich moeten aanpassen aan de omgeving, aan de cultuur, aan het volk waar ze zich komen vestigen. Terwijl tezelfdertijd toch meer en meer de perceptie groeit dat het in België – en bij uitbreiding in gans Europa – steeds meer het omgekeerde zich voordoet: de autochtone cultuur met naam die zich aanpast of moet aanpassen aan de nieuwkomers.
Zo publiceerde een vzw Interculturele Dialoog in 2010 een eindrapport, waarin ze naging  – en ik citeer letterlijk uit het persbericht – “hoe de verschillende culturen in onze samenleving kunnen worden geïntegreerd”. En dan komt het: uitgangspunt is dat de meerderheid in de samenleving “zich binnen redelijke grenzen moet aanpassen aan de verzuchtingen van minderheden om hun integratie te bevorderen”.  Hallo? Zo bevordert men niet de integratie, maar maakt ze op termijn gewoon onmogelijk. Zo atomiseert men nog verder de maatschappij – wat misschien wel de bedoeling is van allerlei ‘wereldhervormers’, wie weet.
Uit het rapport volgende voorstellen – hoe je vast, dit is géén aprilgrap – algemene erkenning van het dragen van de hoofddoek, verplichte quota voor overheid en privé wat de allochtonen betreft, verplichte feestdagen aanpassen aan de multiculturele samenleving, het onverdoofd slachten van offerdieren moet kunnen (want anders wordt de godsdienstvrijheid geschonden), enzovoort.
Laat misschien ook iedereen vrij om al dan niet belastingen te betalen? Misschien ook iedereen voortaan vrijlaten in zijn of haar criminele activiteiten? Wil je niet werken (omdat dat bijvoorbeeld minder gebruikelijk is in je cultuur)? Géén probleem, dan schrijven we toch een nieuw mensenrecht in, het recht op luiheid bijvoorbeeld….

Wie subsidieert dit soort verenigingen, dat gewoonweg de fundamenten onder maatschappijen, die eeuwen hebben nodig gehad om te groeien tot wat ze nu zijn, onderuit te halen? En vooral: Hebt u ook de indruk dat het Belgisch beleid niet onmiddellijk voor een resoluut ander beleid kiest? 

Geen opmerkingen: