Sommige nationalistische stromingen, bewegingen, partijen
slagen er overduidelijk wel in om de culturele sector warm te maken voor het
nationalistisch project, iets wat in Vlaanderen minder goed lijkt te lukken.
Blijkbaar is de koudwatervrees bij sommige artiesten in België groter dan in
een aantal andere landen.
Zo sprak de bekende Schotse zangeres Annie Lennox, bekend
als zangeres van Eurythmics, en bij verschillende media geboekstaafd als de
meest succesvolle vrouwelijke artieste op de Britse eilanden, zich al jaren
geleden uit voor een onafhankelijk Schotland, en steunde zij hiermee de SNP, de
Schotse nationalistische partij. In één adem riep zij de SNP op werk te maken
van een Schotland zonder kernenergie. Annie Lennox is trouwens niet de enige,
voor haar waren er talloze andere Schotten, in binnen- en buitenland, die zich
achter het onafhankelijkheidsstreven zetten, al zal Soan Connery wel de
bekendste blijven natuurlijk.
Sommige internationaal bekende artiesten hebben minder
moeite met het woord nationalisme dan sommigen in Vlaanderen. En nu kan ik mij
niet voorstellen dat onze Vlaamse artiesten minder lef, minder durf zouden
hebben dan de buitenlandse artiesten. De Vlaamse Beweging zelf heeft
ondertussen zoveel verschillende kamers, dat ongeveer iederéén zich er zou
moeten kunnen thuis voelen. Zou het dan
toch die Belgische subsidiepolitiek zijn? Zou het de politiek correcte druk
zijn die de Vlaamse culturele sector belet om de stap naar Vlaamse
onafhankelijkheid te zetten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten