In een interessante bijdrage in De Tijd (31.03.2011) laten enkele journalisten hun licht schijnen op de evolutie van de fiscale autonomie in België. Want alhoewel bepaalde Franstalige partijen vasthouden dat de slinger in het verleden al te veel in de richting is geslagen van de autonomie van de gemeenschappen en gewesten in België, blijkt uit het artikel dat deze Franstalige opmerkingen de toets met de werkelijkheid niet doorstaan.
“Het overzicht van de voorbije staatshervormingen leert dat de financiële autonomie van de deelgebieden uiterst beperkt was in 1970, en dat die sindsdien nauwelijks is toegenomen. De verruiming van de fiscale autonomie gebeurde altijd met de rem op”.
Het is overduidelijk – men moet überhaupt geen Vlaams-nationalist zijn om dit vast te stellen – dat de ingewikkelde Belgische federale structuur aan de grenzen van het eigen financiële kunnen is gekomen. Alleen een verregaande financiële responsabilisering voor de deelstaten kan nog enig soelaas bieden, willen bepaalde machten de Belgische constructie nog redden – maar of de Franstalige politieke krachten bereid zijn om bepaalde beslissings- en financieringsinstrumenten uit handen te geven?
Op 40 jaar is er dus amper wat gebeurd in dit land. En dan zou een mens niet mogen pleiten voor een volledig zelfstandig Vlaanderen?
POLITIEKE COLUMN:
Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.
maandag 4 april 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
En geen artikel over uw vraag aan Minister Milquet ??? Te goed voor de franstaligen, zeker. Als slecht was, direkt dan een artikel, maar hier niet, hoor. C'est con, ça !
Hoelang gaat ge dit volhouden, geachte? Ik kan aan het antwoord van minister Milquet trouwens nog een aantal opmerkingen verbinden, als ge wilt. Opmerkingen die u zeker opnieuw heel wat minder zullen plezieren!
Een reactie posten