Geen woorden van het Vlaams Belang, geen woorden van de een of andere radicale actiegroep, maar woorden van professor Dewachter van de KULeuven. Het gesprek in Trends (06.05.2010) begint natuurlijk met de vraag naar de splitsing van B-H-V: “Dehaene weet bijzonder goed hoe de vork aan de steel zit en hij had in de jongste onderhandelingsronde moeten benadrukken dat de Vlamingen de prijs voor de pacificatie al in 1988 betaalden door de creatie van het Brussels Gewest. Het komt er nu alleen op aan consequent te zijn en de kieswetgeving voor alle parlementaire assemblees door te trekken. Dat is een louter technische kwestie. Maar wat doet Dehaene? Hij legt nagenoeg alle problemen die de Franstaligen naar voren schuiven op de onderhandelingstafel”.
Dat veranderingen zonder akkoord van de Franstalige minderheid in ons land onmogelijk zijn, noemt professor Dewachter een drama: “Wij zitten in de complete institutionele anarchie. De politiek blokkeert alles. Maar wat belet mensen zoals Thomas Leysen, Luc Cortebeeck en De Leeuw om centrale sociale akkoorden te sluiten voor Vlaanderen en Wallonië afzonderlijk (…) Wij zitten in België met twee maatschappijen en die hebben elk een ander sociaal en economisch profiel. Dus is er afzonderlijk overleg nodig”.
De economisch-financiële crisis slaat hard toe, en het is maar beter dat de Vlaamse burger zich daar ernstig over bezint, vindt professor Dewachter: “De dag dat de Vlaamse en de Waalse maatschappijen niet langer de kredietwaardigheid van België dragen, beginnen we af te glijden. De PS en het cdH willen dat het vliegwiel voort draait (…) Ondertussen zitten we volop in een geglobaliseerde wereld waar de democratie de brutale macht van de markten niet milderen. Dat de Europese Commissie alleen oog heeft voor de marktwerking is daar een sprekend voorbeeld van. Vlaanderen heeft absoluut die minimale politieke macht nodig om de brutale globalisering te milderen. De globalisering kan hard in het leven van de mensen ingrijpen. Daarom moet Vlaanderen zich volwaardig op het Europese niveau kunnen verdedigen”.
En dan nog tenslotte over de veto’s, alarmbellen, belangenconflicten en andere mechanismen waarmee de Franstaligen in ons land de democratie onmogelijk maken: “(CD&V en N-VA) hadden de macht van het aantal moeten doen spelen. Zo werkt dat in een normaal functionerende democratie”.
Professor Dewachter zal niet onmiddellijk op een Belgisch lintje moeten hopen, vrees ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten