Nieuwe regularisatiegolf

Het Vlaams Belang nam de vorige regularisatie van illegalen scherp op de korrel. De redenen liggen voor de hand: niet alleen is het regulariseren van afgewezen – en dus illegale – asielzoekers onrechtvaardig voor de echte asielzoekers die wel de regels en de procedure stringent volgen. Het is vooral een fout signaal omdat regularisaties waar ook ter wereld een aanzuigeffect hebben en de volgende collectieve problemen al aankondigen.

Daarom gaf onze partij minister van Migratie, mevrouw Turtelboom (Open VLD) ferm tegenwind met haar voorstel om een zogenaamde tijdelijke en beperkte verblijfsvergunning te geven aan hongerstakende illegalen. Dit zogenaamd Belgisch compromis – verenigingen die opkomen voor illegalen willen onbeperkte en permanente toegang tot het land, het Vlaams Belang wil dat illegalen worden uitgewezen – lost natuurlijk niets op, want de volgende collectieve regularisatie met definitieve verblijfsvergunningen dient zich al aan.

En zie, de inkt van de verschillende kritieken was nog niet droog of er doken al her en der berichten op over nieuwe hongerstakingen. “Papieren of de dood”, luidt één van de artikels. De boodschap is duidelijk: chantage loont in België. “Als de asielzoekers morgen een zaal vinden waar 1.000 hongerstakers kunnen verblijven, ligt die meteen vol”, aldus een woordvoerder. Ngo’s en kerken hebben al tal van aanvragen tot harde actie gekregen. Een golf van hongerstakingen is op komst.

Andere krantenartikels hebben het dan weer over de verzorging van hongerstakers die de belastingbetaler tientallen miljoenen euro kost, want de overheid is nu eenmaal verplicht om medische hulp te verstrekken.

Feit is in elk geval dat het zoveelste Belgische voorbeeld van “Kurieren am Symptom” ook nu weer voor halfslachtige en dus slechte oplossingen zal zorgen. Asielzoekers, mensenhandelaars, bepaalde advocatenkantoren en actiegroepen allerhande hebben bloed geroken en zij zullen niet nalaten het onderste uit de kan te halen. Waarmee de Belgische overheid onrechtstreeks opnieuw duidelijk maakt geen efficiënt beleid te kunnen garanderen. Wég ermee!