POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





maandag 7 juli 2008

De macht van het getal, inderdaad!

Men voelt aan dat we op communautair vlak stilaan tot de kern van de zaak beginnen te komen. Zelfs een journaliste als Delvaux van de Vlaamsonvriendelijke krant Le Soir – eigenlijk moeten we schrijven ‘vlaamshatende’ krant, maar blijven altijd vriendelijk, nietwaar?) schrijft in De Morgen (06.07.2008): “Politici moeten ervoor instaan dat de basisbehoeften van de mensen worden ingelost. Wel, vandaag is ook de taalkundige en communautaire zekerheid van de mensen een basisbehoefte geworden. Vlaanderen wil gerustgesteld worden binnen zijn grenzen. En de Frantstaligen moeten worden gerustgesteld rond Brussel”.

De Franstaligen beseffen dus wel dat er iets moet gebeuren en dat het zo niet verder kan. Maar veel verder dan deze stap zijn we, vrees ik, nog niet. Minister van Buitenlandse Zaken De Gucht (Open VLD) komt in zijn interview met De Standaard (06.07.2008) dan ook heel snel tot de kern van de zaak: “Het Belgische systeem is gebaseerd op twee gemeenschappen, de Nederlandstalige en de Franstalige, met checks and balances voor de bescherming van de Franstalige minderheid. De Franstaligen interpreteren dat als een soort vetorecht. Het systeem kan niet functioneren als de minderheid vindt dat zij gewoon op alles een vetorecht heeft. In een democratie heeft ook een meerderheid haar rechten. Op termijn zal de wet van het getal altijd doorwegen”.

Inderdaad, kunnen de Vlamingen in dit land hun democratische rechten als meerderheid nog doen gelden? In een ‘normaal’ land natuurlijk wel: daar geldt inderdaad de wet van het getal. Alleen in België, en met de verpletterende verantwoordelijkheid van ALLE zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen, geldt de wet van de meerderheid niet meer. Door het instellen van allerlei alarmbelprocedures, bijzondere en dubbele meerderheden in elke taalgroep en een pak andere systemen hebben de Belgische politici ervoor gezorgd dat de Vlaamse numerieke meerderheid een politieke minderheid werd en de Franstalige numerieke minderheid een politieke meerderheid, want, inderdaad mijnheer De Gucht, de Franstaligen denken terecht dat ze op alles een vetorecht hebben en ze maken er ook gebruik van!

De zogenaamd Vlaamse systeempartijen zijn zelf de hoofdschuldige van het ontmannen van de Vlaamse meerderheid! Hoe ze dit systeem zullen omkeren? Ik vergeet nooit de commentaar van Franstalige politici nadat in de Commissie Binnenlandse Zaken de splitsing van B-H-V met een Vlaamse meerderheid aan stemmen werd gerealiseerd: “In een federaal land als België kan het toch niet dat de Vlamingen van hun numerieke meerderheid misbruik zouden maken”.

Dit systeem waarbij de Franstaligen de sleutel van het spel in handen hebben gekregen, zal op democratische manier niet ongedaan kunnen worden gemaakt, gewoon omdat diegenen die er het meest voordeel uit halen, nooit vrijwillig deze voordelen zullen opgeven. Zullen de Vlaamse politici de goedkeuring van de Franstaligen dan afkopen? Wordt Brussel uitgebreid?

De Gucht kwam tot de kern van de zaak. Hij vergat er alleen bij te vertellen dat alle Vlaamse partijen – het Vlaams Belang uitgezonderd, maar dat vermoedde u al – hierin een loodzware verantwoordelijkheid dragen.

Geen opmerkingen: