1. Politiek standpunt
Het Vlaams
Belang diende reeds verschillende keren een wetsvoorstel in om het zogenaamd Centrum
voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR) op te doeken. Het meest
recente werd ingediend op 18 oktober 2011 door collega Filip De Man. Er mag in dit verband zeker aan de duidelijk
partijpolitieke bedoeling van dit zogezegd “volkomen onafhankelijk” orgaan
worden verwezen: het Centrum werd opgericht juist na de beruchte Zwarte Zondag.
Het Vlaams Blok van toen vond, en wij vinden nog steeds, dat het niet kan dat
niet democratisch samengesteld orgaan, dat een orgaan dat niet democratisch,
niet door de bevolking is verkozen, het migratiebeleid van een land bepaalt.
Dat een politieke partij bestreden wordt, onder andere door burgerlijke partijstelling,
door een orgaan waarop niet de minste controle bestaat en dat aan niemand
verantwoording moet afleggen. Of vindt u
het normaal dat niet de politiek, het parlement, het failliet van het
integratie- en migratiebeleid vaststelt, maar wel Jozef De Witte, de directeur
van dit zogenaamde Centrum voor Gelijke Kansenbeleid en Racismebestrijding? Het
Vlaams Belang vindt het niet kunnen dat het CGKR de bevoegdheden heeft van een
soort politiek parket. De lijst van de fratsen van dit zogenaamd Centrum is in
de loop van de jaren intussen zeer lang, ik haal enkele feiten aan bij wijze
van voorbeeld:
- Wie herinnert zich nog de klacht tegen
winkelketen HEMA?
- Het zogenaamde Centrum verzette zich
tegen strengere voorwaarden inzake gezinshereniging, zoals goedgekeurd door
parlement
- Naar aanleiding van het
hoofddoekverbod voor gemeenteraadsleden in Boom, stelde de centrumvoorzitter De Witte dat ze in Boom de democratie aan het
afschaffen zijn. ‘Je kan net zo goed naar Noord-Korea verhuizen’, aldus de
woorden van dit onafhankelijke, o zo neutrale CGKR.
- De affaire rond het
kantelpoortenbedrijf Feryn enkele jaren geleden (Feryn ging in op de wens van
klanten, die enkel autochtone monteurs over de vloer wilden krijgen). De zaak
werd aangespannen door het CGKR, Feryn werd in beroep veroordeeld.
- Eind 2011 wordt het CGKR zelf
aangeklaagd wegens racisme. Een lesgeefster van het CGKR zou zich in een cursus
voor politiemensen denigrerend hebben uitgelaten over joden en homo’s.
- De Antwerpse ‘lokettentaks’ was
volgens het CGKR ‘wellicht een discriminatie’. De Witte schreef hierover een
‘open brief’ aan burgemeester De Wever.
- Vorig jaar diende het CGKR klacht in
tegen zogenaamd racistische Facebookgroepen als ‘Pret met Mohammed’ en “’t is
altijd iets met de islam”, enzovoort, enzoverder.
- Jongste
capriool van het CGKR: nu hebben zowaar de brave jongens en meisjes van Gaia
een klacht aan hun broek. Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor
Racismebestrijding (CGKR) gaat zich over het radiospotje van GAIA buigen,
waarin de onverdoofde rituele slachting wordt verteld vanuit het standpunt van
een schaap. Kan iemand mij vertellen waar de arme schaapjes met hun klacht
terecht kunnen?
Een aantal
politici, niet alleen van Vlaams Belang trouwens, hadden en hebben hun
bedenkingen bij de werking, bij het opzet en bij de structuur van dit centrum.
Bart De Wever bijvoorbeeld vond in eerste instantie dat het CGKR best kon
worden afgeschaft, wegens totaal zinloos en een permanente bedreiging voor het
recht op vrije meningsuiting. Nu stemt men bij N-VA voor de splitsing van het
centrum en voor een zogenaamd ‘interfederaal’ centrum, een Vlaams-Waals
overlegorgaan in een tricoloor jasje. Terwijl N-VA‘er Gantman dan weer pleit voor
het opdoeken van het centrum. Men zou bijna willen uitroepen: wil de echte N-VA
rechtstaan?
België, en
zeker Vlaanderen, hebben geen politiek correcte gedachtenpolitie nodig. De
integratie van allochtonen kwam en komt door dit centrum geen stap dichterbij,
en men is er alleen in geslaagd de Vlaamse onafhankelijkheidspartij, het Vlaams
Blok, te criminaliseren. Ons politiek standpunt moet dus héél duidelijk klinken:
Deze oprichting van een interfederaal centrum zullen wij niet goedkeuren.
2. Ook inhoudelijk is er heel wat
kritiek mogelijk
Hebben wij
het politiek allang gehad met het centrum, en kan dit centrum wat ons betreft
beste verdwijnen – het moet dus ook niet worden opgesplitst in een federaal en
een interfederaal centrum – dan moet het ons van het hart dat dit wetsontwerp
ook heel wat inhoudelijke mankementen bevat en daarvan willen we er in deze
tussenkomst toch graag enkele van toelichten. Het versterkt onze politieke
kritiek, onze kritiek ten gronde.
Ten eerste: De
splitsing van het huidige Centrum, zo lezen we in de toelichting, in een
interfederaal centrum en in een federaal centrum zou nodig zijn omdat België
anders niet meer in orde zou zijn met de richtlijnen van de Europese Unie, maar
dat is maar de halve waarheid. De ruime bevoegdheden die bestonden in het
Centrum en die nu verder worden gezet in de twee nieuwe centra, gaan echter
véél verder dan wat het VN-verdrag van 1966 inzake het uitbannen van alle
vormen van discriminatie vereist. En voor de fetisjisten van de EU-wetgeving
geef ik mee dat de bevoegdheden van de twee nieuwe centra ook veel verder gaan
dan wat de Richtlijn 2000/43 van 29 juni 2000 houdende toepassing van het
beginsel van gelijke behandeling van personen ongeacht ras of etnische
afstamming voorzien. Artikel 13 van de Richtlijn verplicht de lidstaten er toe
een orgaan aan te wijzen voor de bevordering van gelijke behandeling van alle
personen. Het gaat dan meer bepaald om bijstand aan slachtoffers van
discriminatie, het onderzoeken op een onafhankelijke manier van discriminatie
en aanbevelingen te doen. Er is met naam
op geen enkel moment sprake van een verplichting om aan dit orgaan of organen
de bevoegdheden toe te kennen om in rechte op te treden, wat bestond bij het
CGKR en wat opnieuw voorzien wordt voor de nieuwe centra.
Ten tweede: Wat
het interfederaal centrum betreft: De Vlaamse gemeenschap had voor die Vlaamse
bevoegdheden een eigen Vlaams discriminatiecentrum kunnen oprichten. Maar na
een zoveelste rondje spierballen rollen in het Vlaams parlement werd het dus
een interfederaal centrum, het gaat gewoonweg om een interfederalisering van
bevoegdheden. Terwijl men, als men de letter van de Europese Richtlijn had
willen volgen, men eigenlijk genoegen had kunnen nemen met die bevoegdheden toe
te wijzen aan bestaande instellingen als bijvoorbeeld de Dienst voor
Vreemdelingenzaken, als men die bevoegdheden had willen toewijzen.
Ten derde: Vreemd
is verder dat dit IFC representatief moet zijn samengesteld voor een criterium
waarvoor het niet bevoegd is en paritair voor een ander criterium, waarvoor het
evenmin bevoegd is (discriminatie op basis van de taal), terwijl er voor de
vele criteria waarvoor het wel bevoegd is (syndicale of politieke overtuiging
bijvoorbeeld) geen eis bestaat voor representativiteit of pariteit.
Ten vierde
en om af te sluiten: Men stelt dat de benoemingen in het Interfederaal Centrum door
de parlementen gebeuren, en dat dit een garantie zou zijn voor de
onafhankelijkheid en het pluralisme. Sinds de soap van de politieke benoemingen
over dit land trok, weten we ongeveer wat dit betekent. Neen, het IFC zal men
ook en opnieuw een staat in de staat noemen, een niet democratisch samengesteld
orgaan, met bijzondere bevoegdheden maar zonder democratische controle. Wij
zullen dit wetsontwerp niet goedkeuren, en hopen dat ook andere V-partijen ons
hierin zullen volgen. De vrijheid van meningsuiting is ons te dierbaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten