N-VA heeft de verkiezingen overduidelijk gewonnen met een communautair programma. Zij zou namelijk zorgen voor de verandering. Zij zou het Belgisch immobilisme doorbreken, Vlaanderen zou op eigen vleugels kunnen vliegen en zou niet verder in het Belgisch moeras worden meegezogen. Enfin, u herinnert het zich allemaal wel. CD&V, die de kaart speelde van de staatsbehoudende partij (wat ze natuurlijk ook wel is), verloor zwaar.
Nu, tot nu toe hebben wij wel zeer weinig gemerkt van het doorbreken van het Belgisch immobilisme natuurlijk. De ‘preformateur’ (wat een verschrikkelijk woord) Di Rupo zegt dat er “convergenties” zijn, wat er alleen op duidt dat de blokkeringen tussen de partijen en tussen de gemeenschappen in dit land veel dieper zitten dan gedacht. Sociaal-economisch zouden er “convergenties” gevonden zijn, maar op communautair vlak? Om van B-H-V nog maar te zwijgen…
Nochtans zijn er Franstalige stemmen, zoals Francis Gomez van de FGTB Métal-Liège, die bereid zijn om te werken in de richting van een ‘Grote Staatshervorming’. In La Libre Belgique (18.06.2010) kan men vernemen wat sommige Franstalige vakbondsmensen onder ‘Grote Staatshervorming’ verstaan: nuttige lectuur!
“Er is een grote, historische opportuniteit om het land te hervormen. In het noorden is er een duidelijke winnaar, de N-VA omwille van de institutionele problematiek, en in het zuiden, de PS, die geplebisciteerd werd omwille van de sociaal-economische problematiek”.
Dat hun programma’s sociaal-economisch diametraal tegenovergesteld zijn? “De N-VA is niet rechtser dan de CD&V of Open VLD. En juist omdat N-VA vooral heeft gefocust op de institutionele dossiers, zal ze geneigd zijn een staatshervorming te aanvaarden tegen de prijs van sociaal meer aanvaardbare voorstellen dan in de andere Europese staten”.
Op de vraag of men dan in FGTB akkoord is om alles te splitsen, zegt Gomez: “De sociale zekerheid moet federaal blijven, anders is er geen staat meer. Maar alles daarbuiten moet eigenlijk niet noodzakelijk op het federale vlak blijven. De regio’s maken de economische realiteit in dit land uit, de oplossingen moeten dus ook op dat vlak liggen”.
En het splitsen van het kiesarrondissement B-H-V? “Ik heb daar geen enkel probleem mee. Wat voor mij telt zijn de sociale problemen. Die gaan moeilijk samen met eisen door een minderheid van mensen die besloten hebben te gaan wonen in Vlaamse gemeenten, waar ze rechten opeisen die ze eigenlijk niet verdienen. Men kan niet tezelfdertijd de boter hebben en het geld om de boter te kopen”.
De sociale zekerheid splitsen, zelfs stukken of stukjes zoals de Vlamingen zeer beleefd blijven vragen: no way! Het gaat dus om geld, alleen om geld. Maar dat wisten wij van het Vlaams Belang natuurlijk al wel langer dan vandaag. Er komt dus geen staatshervorming zoals de Vlamingen willen. Het is maar dat we het weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten