Burgeroorlog in Egypte?

De vraag die eenieder zich stelt, die de evolutie van de verschillende revoltes die doorgaan voor de Arabische Lente op de voet heeft gevolgd, is of we in Egypte in de laatste rechte lijn zitten naar een regelrechte burgeroorlog. Heeft Egypte een andere keuze, geprangd als het is tussen de “islamitische kanker” en de “militaire Moslimbroederschap er niet in geslaagd is de politieke en economische problemen van Egypte op te lossen en er integendeel nieuwe heeft gecreëerd. Gesteund als ze waren door de VS en Qatar hielden ze voet bij stuk om de Egyptenaren een islamitische grondwet op te leggen. De rebellerende meerderheid die Mubarak gisteren weg wilde, applaudisseerde toen het leger de nieuwe farao, Morsi, aan de kant zette.

Maar dé vraag die op ieders lippen brandt: breekt er een burgeroorlog in Egypte uit, net zoals die momenteel in Syrië bezig is? Bernard Lugan, een Frans specialist van Afrika, een man met enorme kennis op dat vlak, én iemand met rechtse politieke ideeën, is alvast overtuigd dat een burgeroorlog in Egypte niet zal plaatsgrijpen en wel om volgende redenen:

1.       Geografisch eerst en vooral: de bevolking van Egypte is geconcentreerd in de Nijldelta. Al de rest is woestijn of oase: beide zijn gemakkelijk controleerbaar.

2.       In tegenstelling tot Algerije zijn er hier géén uitgestrekte gebieden van bergen die geschikt zijn voor guerrilla.

3.       In tegenstelling tot Syrië vindt men in Egypte geen dambord van verschillende godsdiensten en dissidenties. Buiten 10% christelijke Kopten is de volledige bevolking soennitisch-islamitisch.

4.      Eventuele jihadisten beschikken hier niet over een geïsoleerd afgelegen gebied zoals in het oosten van Turkije voor de Syrische revolutionairen. Het Egyptisch leger kan gemakkelijk optreden tegen bijvoorbeeld Libische bases.

Afrikakenner Bernard Lugan bevestigt dat het Egyptisch leger eigenlijk niet veel keuze heeft: “Ze moet de moslimbroeders vernietigen of in het andere geval verliest ze haar macht en het vaderland”.  Het leger heeft de handen vrij en kan in elk geval rekenen op de onbeperkte financiële steun van Saoedi-Arabië, dat nu al een eerste kredietlijn ter beschikking heeft gesteld voor een bedrag dat gelijk staat aan minstens 10 jaar Amerikaanse steun. De petroleummonarchie gebruikt deze nieuwe macht als een strijdmachine tegen de Moslimbroeders, maar ook en vooral tegen Qatar, dat de belangrijkste financiële bron van de Moslimbroeders is. Het Egyptische leger zal zich dus inderdaad heel weinig aantrekken van de reacties van de Europese Unie of van de VS. 

Niet u, maar de Europese Unie leeft boven haar stand

Uit een recente persmededeling van het Vlaams Belang halen we volgende cijfers van collega en Europarlementslid Philip Claeys: “De Europese Unie kan gemakkelijk elk jaar ruim twee miljard euro besparen op zijn interne werkingskosten, dat is de conclusie van het besparingsplan dat Europees parlementslid Philip Claeys uitwerkte. In tijden van financiële en economische crisis, waarbij van burgers en belastingbetalers gevraagd wordt de buikriem aan te halen, is het niet meer dan normaal dat ook de overheid bespaart en - waar mogelijk - inlevert. Dat geldt zeker ook voor de Europese Unie, die met haar waanzinnige eenheidsmuntproject mee de huidige crisis heeft veroorzaakt.

Het geld van de belastingbetalers wordt op Europees niveau op zijn zachtst gezegd niet altijd even doelmatig besteed. Dat komt vaak door een gebrek aan efficiëntie, soms door fraude, maar vooral door het nastreven van zelfbehoud en meer macht middels toenemende bureaucratie - eurocratie. In veel gevallen kan er gesproken worden over louter geldverspilling. Het is dringend tijd dat hier schoon schip wordt gemaakt, zeker nu de Europese Unie aan sommige lidstaten zware besparingen oplegt en de andere lidstaten oproept tot "meer solidariteit". De EU moet dus het goede voorbeeld geven en zelf de tering naar de nering zetten.

De Vlaams Belang-delegatie in het Europees Parlement wil bijvoorbeeld dat er ernstig gesnoeid wordt in de werkingsmiddelen voor parlementsleden. De maandelijkse verhuis tussen Brussel en Straatsburg moet ophouden. Nutteloze instellingen, agentschappen en andere instanties moeten afgeschaft worden. Belangrijkste voorbeelden zijn de Europese Dienst voor Extern Optreden, het Comité van de Regio's en het Economisch en Sociaal Comitee.

De Europese Unie is verworden tot een geldverslindend en inefficiënt apparaat dat veel te veel bevoegdheden naar zich toe heeft getrokken, en dat moet vervangen worden door een nieuwe vorm van Europese samenwerking, gebaseerd op soevereiniteit en vrijwilligheid. In afwachting daarvan gaat dit plan uit van de huidige situatie. Het staat in elk geval vast dat er daadwerkelijk kan en moet bespaard worden in de schoot van de Europese instellingen”.

De conclusie luidt dan ook terecht: Niet de burgers, maar de EU leeft boven zijn stand.

Verschillende cultuur in Noord en Zuid

Naar aanleiding van de cijfers betreffende rijgedrag en alcoholgebruik in Vlaanderen en Franstalig België, die onlangs door het BIVV werden bekendgemaakt, blijkt dat er een duidelijk verschil in mentaliteit en cultuur bestaat. Het aandeel zware verkeersongevallen door dronkenschap blijkt in Wallonië bijvoorbeeld veel en veel hoger dan in Vlaanderen (16,3% tegenover 10%). Dat heeft natuurlijk alles te maken met de grotere pakkans in Vlaanderen, maar ook, aldus de voorzitter van de Vaste Commissie voor de Lokale Politie, met een verschil in aanpak en aanvoelen.

“Vlaanderen loopt voorop. De Waalse politie is met vertraging wakker geschoten. Daar zijn geen excuses voor. Met praktische of financiële problemen – de beschikbaarheid van apparatuur bijvoorbeeld – heeft het verschil tussen Vlaanderen en Wallonië niets te maken. Het is een probleem van cultuur”.

Het doet mij allemaal wat denken aan de problematiek van de onbemande camera’s langs de snelwegen. Vlaanderen had er op een bepaald moment meer dan 1.400 staan, waar Wallonië fel achterna hinkte met amper 150 tot 200 toestellen – als er al zoveel waren. De Franstaligen hadden een probleem met de privacy, aldus de toenmalige ministerpresident van Wallonië, …de heer Di Rupo. Twee landen in één, net wat u zegt. 

Zomerse dossiers die ‘opsmijten’

Di Rupo heeft nooit op veel krediet kunnen rekenen bij de Vlamingen, zeker niet in verhouding met het aandeel Franstaligen dat zijn regering genegen is. Politicoloog Carl Devos (UGent) doet daar nog een schepje bovenop en noemt een aantal “vervelende berichten” in de zomermaanden op, die “het broze krediet dat Di Rupo I verzamelde, weer onderuit kunnen halen” (De Redactie, 17.08.2013).

Het gaat dan om het schenken van een dure cameralens aan de afscheidnemende koning Albert. Met belastinggeld. “Het is een detail, gelet op het bedrag en de vele veel belangrijkere beslissingen, maar toch is het veelzeggend dat de regeringslieden niet voelden dat het onkies was om daarvoor de begroting aan te spreken”.

Er was de splitsing van het gerechtelijk arrondissement BHV, waarbij de hoeraberichten van de regering toch wel bijzonder zuur en aanmatigend klinken. De door de regering gehanteerde verdeelsleutel 80-20 lijkt gebaseerd op verkeerde cijfers! En het verbaast allang niemand meer dat de verdeelsleutel opnieuw in het nadeel van de Vlamingen gebeurt. De Franstaligen voelen nattigheid en – zoals altijd gebeurt – zetten ze hun stekels op. Er zal niets worden gewijzigd, akkoord is akkoord. Dank u, Di Rupo, en vooral dank aan Verheirstraeten en Turtelboom die dit akkoord toch weer prachtig hebben onderhandeld.

Er is de bankencrisis en vooral de bijzonder kwalijke regeling rond Dexia. “Niemand is ze vergeten, de politici die destijds beweerden dat die hele operatie de belastingbetaler niets zou kosten, meer nog, hij zou er aan verdienen. Leterme kreeg het deze week in Terzake niet over zijn lippen om deze uitspraak te betreuren en in te trekken (…) Hij is klaar met België. Maar de Belgen niet met Dexia”.

En er zijn tenslotte de politieke benoemingen die eens te meer als een zwaard van Damocles boven deze meerderheid hangen. De partijpolitieke evenwichten, daar gaat het om. “Wie durft nog te beweren dat het er in deze vooral om gaat om de meest competente bestuurders aan te stellen?” Neen, de visie van de bestuurder moet nu opeens “aansluiten” bij de visie van de regering… Waarom? “Zouden ministers voor de duidelijkheid die job dan niet beter zelf opnemen?”

Ja, ze zijn goed bezig…

Zijn rechtse mensen dommer dan linkse?

Onafhankelijk van de discussie wat men nu juist moet begrijpen onder de valstriktermen ‘rechts’ en ‘links’ bestaat bij het culturele en politieke establishment van dit land de perceptie dat rechtse mensen dommer zijn dan linkse. Als men een hoge opleiding heeft genomen, als men zijn weg vindt in de huidige maatschappij, als men het gemaakt heeft, dan moet men politiek en cultureel wel links zijn.

Ook in het buitenland werden hierover zogenaamde studies afgeleverd, waarin zwart op wit werd “aangetoond” dat mensen die later rechts stemmen, intellectueel inferieur zouden zijn. Zo bijvoorbeeld nog twee Canadese academici vorig jaar (“Bright Minds and Dark Attitudes: Lower Cognitive Ability Predicts Greater Prejudice Through Right-Wing Ideology and Low Intergroup Contact).

Ook in de 19^de eeuw had men dergelijke “studies”, later vervolledigd in de 20^ste eeuw in allerlei stalinistische of nazitheorieën. Dat blijkt zich dus tot op vandaag verder te zetten, zelfs door zelfverklaarde intellectuelen, die zich nochtans “liberaal” noemen en zich op die “studies” beroepen om hun tegenstanders een pathologische mentaliteit op te kleven. Terwijl het eigenlijk alleen gaat om een verschil in culturele en sociale invloeden en voorkeuren.

Diezelfde heerschappen durven wel eens uit het oog verliezen dat tijdens de eerste helft van de 20^ste eeuw bijvoorbeeld het intellectuele leven voor een groot deel beheerst werd door zogenaamde rechtse auteurs, schrijvers, filosofen. Het is in elk geval duidelijk dat vanaf de jaren 40 van de vorige eeuw intelligentie als een cultureel wapen wordt gehanteerd om status en autoriteit van individuen en groepen te vestigen. Wat er dan weer toe heeft geleid dat een aantal conservatieven zich in een bittere anti-intellectuele reactie hebben laten meeslepen. Terwijl het overduidelijk is dat ook een rechtse beweging haar intellectuele onderbouw meer dan nodig heeft. 

Verjaardag van de tweede slag bij Kassel

Uit Widopedia, de webstek met weetjes over Vlaanderen, Frans-Vlaanderen en Europa, volgend bericht: op 23 augustus 1328 vindt de tweede slag bij Kassel (Frans-Vlaanderen) plaats. Een volksleger van 16.000 Vlamingen wordt verslagen door de troepen van de Franse koning Filips VI. De Vlaamse aanvoerder was Nikolaas Zannekin, een boer uit Lampernisse bij Veurne. Hij sneuvelt tijdens de slag met 9.000 van zijn Kerels. De meeste Frans-Vlaamse dorpen hebben heel wat doden te betreuren. Hun militaire overwinning volstond de Fransen niet, ze organiseerden een ware repressie. Honderden opstandelingen werden terechtgesteld en vele anderen voor eeuwig uit Vlaanderen verbannen. Willem de Deken, de burgemeester van Brugge, werd naar Parijs gevoerd en daar terechtgesteld: zijn handen werden afgehakt waarna hij op een mat door de straten van Parijs tot aan de galg werd gesleept en opgehangen.

Er is een goed nationalisme en …een minder goed

Naar aanleiding van de voorstelling van het programma van de Waalse Feesten heeft de Waalse minister-president het nodig gevonden om nog eens – tot in den treure dus – het “open en verdraagzaam” Waals nationalisme te zetten tegen het bekrompen, op zichzelf terugplooiend Vlaams-nationalisme. Al ooit een Vlaams nationalist het Waals nationalisme horen verwijten dat het nazistisch, fascistisch of racistisch zou zijn? Neen? Ik ook niet, maar van enige wederkerigheid is in dit apenland geen sprake. Geen wederkerigheid betreffende respect, geen wederkerigheid betreffende de jaarlijkse transfers, niets.

Minister-president Demotte wil de Waalse identiteit bevorderen, en we kunnen hem daarin zeker volgen: ook de Vlaamse Beweging, ook de Vlaams-radicale partij die het Vlaams Belang is, wil hetzelfde voor Vlaanderen. Vlaanderen heeft zich altijd afgezet tegen de Belgische constructie, tegen het Belgische multiculturele model, tegen de Belgische wafelijzerpolitiek en compromissencultuur, maar nooit tegen Wallonië of tegen een Waalse identiteit.

Het is daarom bijzonder bedroevend de volgende kwetsende zinnen te moeten lezen (Le Soir, 21.08.2013): “Onze identiteit definieert zich niet door anderen kleiner te maken. Bij ons verrijkt het debat over de identiteit zich met een debat over de verschillen, het is het tegendeel van de negatie van de verschillen”. Het nationalisme is met andere woorden slecht in Vlaanderen – want Vlaanderen moet de Belgische facturen blijven betalen natuurlijk, en de boel draaiende houden, nietwaar? – en goed in Wallonië, want daar is het “mobilisateur”. En open, vooral open! 

Pedofilie en de tijdsgeest

Ik herinner mij nog goed dat wij het als jonge, Vlaamse studentjes waagden op te komen tegen een besluit van de Gentse rector, die vond dat gemeenschapsruimten van de Gentse universiteit ter beschikking mochten worden gesteld van een pedoseksuele vereniging (het toneelstuk ‘Snoepjes’ – wie herinnert zich dat nog?).

Ik herinner mij nog heel goed dat wij – Voorpost, NSV en enkele Vlaams Blokkers – veel bekijks hadden, veel sympathie kregen van de ‘Gentsche flikken’, maar dat voor de rest de tijdsgeest tegen ons was, en voor pedoseksualiteit. Therapeut Jürgen Lemke heeft het in de Duitse krant Die Zeit over deze eigenaardige paradigmawissel.  De groene Europese jongen Daniël Cohn-Bendit – medestander van Guy Verhofstadt – heeft het in zijn boek Der grosse Basar (1975) bijvoorbeeld ongegeneerd over seksuele handelingen met kinderen.

Ouderen zullen zich de seksuele revolutie herinneren, een tijdsgewricht waarin alle seksuele taboes moesten sneuvelen,  en de tijd van de Grote Bevrijding was aangebroken. Van die tijdsgeest heeft de pedoseksueel natuurlijk enorm geprofiteerd, aldus Lemke.  “Bij de (Duitse) Groenen waren er groepen die enorme inspanningen deden om seksuele betrekkingen tussen volwassenen en kinderen mogelijk te maken (…) In meerdere steden waren er communes, waar pedoseksuelen met kinderen samenleefden.”

De tijdsgeest was dat “kinderen het recht moesten hebben op seksuele betrekkingen met volwassenen. Vooral goed opgeleide mensen uit het links alternatief milieu vonden dat kinderen op die manier uit een moeilijke thuisomgeving konden worden gehaald en betere kansen konden krijgen”.

Het doorbreken van maatschappelijke, cultureel gerelateerde en eeuwenoude taboes heeft mijn goede vriend Karlheinz Weissmann ooit eens vergeleken met het openen van de doos van Pandora. Het is duidelijk dat de tijdsgeest van mei 68 enorm veel kapot heeft gemaakt. En misschien moet dat taboe, het verband tussen links en allerlei maatschappelijk ontwrichtende fenomenen, wel eens worden doorbroken?  

Was moordenaar een recidivist die al meerdere malen uitgewezen was?

Uit een recente persmededeling van het Vlaams Belang: “Uit goede ingelichte bron vernam het Vlaams Belang vandaag (14 augustus) dat de Rus Andrei Grigoriev, die Aurore Ruyffelaere vermoordde nadat zij terugkwam van een avondje Gentse Feesten, door de Dienst Vreemdelingenzaken tot vijf maal toe het bevel had gekregen om het land te verlaten. Hij legde al die bevelen eenvoudig naast zich neer.

Bronnen binnen de DVZ bevestigen dat ondanks deze manifeste onwil, Andrei Grigoriev, die wetten en bevelen niet naleefde, toch door toenmalig staatssecretaris voor Asiel en Migratie Melchior Wathelet werd geregulariseerd.

Hiermee is nogmaals bewezen tot welke perverse effecten de lakse asielpolitiek van de voorbije jaren kan leiden. Het voldoende negeren van de bevelen om te vertrekken resulteert uiteindelijk in een beloning. Spontaan vertrekken wordt door de eigen bewindslieden belachelijk gemaakt.

Het Vlaams Belang heeft steeds bepleit dat illegalen zouden worden vastgehouden in gesloten centra tot het moment van hun effectieve uitwijzing. De symboolpolitiek van Maggie De Block en de mediapropaganda rond De Block maakt geen enkel essentieel verschil.

Verwijzend naar zware incidenten met illegalen uit het verleden, zoals de roofmoord op Joe Van Holsbeek, de moorden op Chantal Thierie (door Iraniër Kianoush Daraian) en Raul Simeon (Crisanto Pinkihan Attolba), of de poging tot moord door verschillende messteken op Kelly Hesters door Maen Al Yassin (deze illegaal pleegde een brutale moord op het Duitse meisje Melanie Dombrowski) stelt het Vlaams Belang dat niet iedere geregulariseerde illegaal een potentiële moordenaar is, maar wel dat het bewust negeren van onze wetten een aanwijzing is dat zulk een individu niet zomaar geldige papieren in zijn handen mag gestopt krijgen.

Ministers en staatssecretarissen die zomaar in het wilde weg regularisaties en papieren blijven uitdelen, dragen een grote verantwoordelijkheid voor de drama's die voortvloeien uit genoemde misdaden”.

Een persmededeling die bijzonder weinig toelichting nodig heeft…

Worden bankklanten bij een volgende bankencrisis onteigend?

In de elektronische Nieuwsbrief “Deutsche Wirtschafts Nachri chten” van 9 augustus 2013 kon men eerder verontrustend nieuws lezen over de evolutie van de Europese banken en de positie van de spaarders bij die banken. Het financieel toonaangevende land Zwitserland heeft als eerste Europees land – zij het dat het géén EU-lidstaat is – regels goedgekeurd over de manier waarop banken, die failliet gaan, spaarders kunnen onteigenen. Tevens worden maatregelen genomen om de vlucht naar spaargeld tegen te gaan. Goed om weten, al is het maar omdat Vlamingen de naam hebben  hun spaargeld ook bij de banken te parkeren, zelfs tegen heel lage spaarquotes.  

De toezichthoudende overheid Zwitserland, Finma, besloot dat bankklanten van de Zwitserse banken UBS en Credit Suisse in Zwitserland gegarandeerd worden tot 100.000 Zwitserse franken, en dat de gelden daarboven kunnen worden aangesproken om de banken te redden. Belastingbetalers zullen in de toekomst dus niet meer worden aangesproken. Bij een dreigend faillissement neemt Finma het beleid van de bank over en kan dus overgaan tot dit concreet crashplan.

Hiermee geeft Finma – dat in deze de voorstellen van de Duitse minister Schäuble volgt, dat ondertussen is overgenomen door de voorzitter van de Europgroep, Jeroen Dijsselbloem – onmiddellijk ook aan dat een nieuwe bankencrisis tot de mogelijkheden behoort. Net als de Deutsche Bank hebben de beide genoemde Zwitsers banken UBS en Credit Suisse immers miljardenrisico’s uitstaan aan derivaten.

Groot nadeel voor de genoemde banken is nu wel dat ze gedwongen zijn hogere interesten uit te betalen aan diegenen die hen geld zouden lenen. Het risico op de vernietiging van de leningen bij die twee banken is reëel bij een bankencrash.

Interessant tot slot is het bericht van dezelfde weblog dat de andere Europese staten zullen volgen. In Duitsland zou die regeling kunnen worden uitgevaardigd voor de Commerzbank en voor de Deutsche Bank. Vraag is welke Belgische of Vlaamse banken onder deze regeling zouden kunnen worden gevat?  

Ook in terrorismezaken maalt molen Belgische justitie zéér traag

Uit het antwoord dat de minister van Justitie, mevrouw Annemie Turtelboom (Open VLD), gaf op mijn schriftelijke vraag blijkt dat tussen 1 januari 2008 en 31 december 2012 zo’n 433 zaken met betrekking tot terrorisme op de correctionele parketten werden binnengebracht. In 2008 zelf 75 zaken, en sindsdien stijgend. In 2012 zelf bijvoorbeeld waren er 102 nieuwe zaken.

Van die 433 werden er 164 zonder gevolg geplaatst, en 73 ter beschikking overgemaakt aan een andere instantie. 79 zaken bevinden zich nog steeds in vooronderzoek en voor 85 zaken is er een gerechtelijk onderzoek lopend. Van de 219 vervolgbare zaken, aldus de minister, werden er 15 voor de correctionele rechtbank gedagvaard. Een pover resultaat, vond ik, want dat betekent dat slechts 6,85% van de vervolgbare zaken daadwerkelijk ook voor de rechtbank werden gebracht. In 13 zaken werd een vonnis geveld, en dit met betrekking tot 45 gevonniste verdachten.

Van die 45 gevonniste verdachten ontvingen er uiteindelijk 17 een veroordeling, en 21 genoten een vrijspraak. Conclusie: Op een periode van 5 jaar werden dus op 433 binnengebrachte zaken 15 effectief voor de rechtbank gebracht, met 13 vonnissen en 17 veroordelingen. 

Steeds hogere belastingen. Méér mensen in de schulden

De pers berichtte het uitgebreid: Op donderdag 8 augustus ‘vieren’ wij – als laatste lidstaat van de Europese Unie tussen haakjes – onze “Tax Liberation Day”. Waarmee onmiddellijk ook is gesteld dat werknemers in dit land het zwaarst worden belast in Europa en dat de belastingen nog toenemen. Dit alles berekend door het auditbedrijf Ernst & Young.

“Dit jaar valt de “Tax Liberation Day” in ons land drie dagen later dan in 2012. Dat blijkt uit een studie van New Direction en Institut économique Molinari, die op basis van gegevens van Ernst & Young de kalender opstellen”, aldus een verslag in De Standaard (07.08.2013). België blijft daarmee ook de kampioen van de belastingdruk. Het ‘reële belastingtarief’ van een Belgische werknemer bedraagt nu 60,25%, in vergelijking met een EU-gemiddelde van 45,06. In Cyprus wordt het loon op arbeid het minst belast en valt de “Tax Liberation Day” al op 14 maart. Ierland volgt op 24 april, Malta op 29 april en het Verenigd Koninkrijk op 13 mei.

En net nu publiceren de kranten berichten dat bijna 130.000 gezinnen in dit land meer schulden dan bezittingen hebben, wat uit een studie van de Europese Centrale Bank blijkt. Men mag mij van populisme beschuldigen, maar ik trek in elk geval de rechte lijn van een superbelast landje naar mensen in betalingsmoeilijkheden. Misschien is de rechte lijn wat kort door de bocht, maar het verband is in elk geval duidelijk. Daarom pleiten steeds meer actoren ervoor om de overheidstekorten niet in de eerste plaats op te vangen door hogere inkomsten (méér belastingen zeg maar) maar door lagere uitgaven.

Neen, het einde van de tunnel is nog lang niet in zicht, zoveel is duidelijk

Daling intrekking leervergunningen rijbewijs

Voor het eerst sinds 2008 werden in 2012 minder leervergunningen voor het autorijbewijs ingetrokken door politierechters. Tussen 2008 en 2011 werden jaarlijks gemiddeld ongeveer 1800 leervergunningen ingetrokken, bijna 35 per week. In 2012 daalt het aantal tot 1282 of 25 per week. Dat bleek uit de cijfers die de minister van Justitie, mevrouw Annemie Turtelboom (Open VLD) mij bezorgde als antwoord op een schriftelijke vraag.

De cijfers vertonen sterke regionale verschillen. Zo tekenden de politierechtbanken in het Vlaams Gewest in 2008 voor 813 intrekkingen, of 48% van het totaal. Het Waalse Gewest was goed voor 17,6% en in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest werden er 587 intrekkingen geregistreerd, of 34,5%. In 2010 was er al sprake van een duidelijke kentering: in het Vlaams Gewest werden 51% van alle intrekkingen geregistreerd, in het Waalse Gewest nog maar 13% en in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest al 36%. In 2012 was het verschil nog duidelijker: 69,2% in het Vlaams Gewest, 12,7% in het Waals Gewest en slechts 18% in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, waarbij de daling uitsluitend op het conto komt van de politierechtbank van Brussel. De intrekkingen van de leervergunningen voor het autorijbewijs blijven in de politierechtbanken van Vilvoorde en Halle nagenoeg constant.

Het veroordelingsbeleid in het noorden en het zuiden van het land groeit ook op het vlak van de intrekking van leervergunningen duidelijk uit elkaar. In de Vlaamse politierechtbanken worden meer voorlopige rijbewijzen ingetrokken, in de Franstalige politierechtbanken is de tendens duidelijk dalend.  

Criminaliteit in België stijgt, in de rest van Europa daalt ze

Eurostat, het Europese bureau voor de statistiek, legde de criminaliteitscijfers van de verschillende Europese landen naast elkaar en vergeleek de periode van 2007 tot en met 2010. Daaruit zou blijken – men moet altijd voorzichtig blijven met cijfers – dat de algemene criminaliteit in Europa zou gedaald zijn. Met maar liefst 7%. Alle vormen van criminaliteit zijn gedaald, op inbraken na, die met 7% zijn gestegen.

Tot daar het goede nieuws. Minder goed nieuws is er voor België: daar steeg het aantal criminele feiten nog met 3%. In totaal deden zich 1,05 miljoen geregistreerde feiten voor – op een bevolking van 10 miljoen, dat ken tellen! Men moet zich trouwens goed rekenschap geven van het feit dat er ook bijzonder veel criminele feiten voordoen, die door de slachtoffers helemaal niet worden aangegeven.

Het aantal inbraken in Europa steeg met 7%, in België stegen ze met 9%. De misdrijven met geweld gingen 6%, en de diefstallen met geweld namen met 13% toe.

Ook belangrijk is de vaststelling dat het aantal politieagenten in België in dezelfde periode is gedaald. Opnieuw blijkt eens te meer dat het Vlaams Belang het bij het rechte eind had, toen het jaren geleden inderdaad al stelde dat België haar veiligheidsapparaat systematisch aan het afbouwen is, een trend die ook de huidige minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH), nog niet heeft wegen om te buigen. België is er inderdaad érg aan toe…

Scotland the brave

Sommige nationalistische stromingen, bewegingen, partijen slagen er overduidelijk wel in om de culturele sector warm te maken voor het nationalistisch project, iets wat in Vlaanderen minder goed lijkt te lukken. Blijkbaar is de koudwatervrees bij sommige artiesten in België groter dan in een aantal andere landen.

Zo sprak de bekende Schotse zangeres Annie Lennox, bekend als zangeres van Eurythmics, en bij verschillende media geboekstaafd als de meest succesvolle vrouwelijke artieste op de Britse eilanden, zich al jaren geleden uit voor een onafhankelijk Schotland, en steunde zij hiermee de SNP, de Schotse nationalistische partij. In één adem riep zij de SNP op werk te maken van een Schotland zonder kernenergie. Annie Lennox is trouwens niet de enige, voor haar waren er talloze andere Schotten, in binnen- en buitenland, die zich achter het onafhankelijkheidsstreven zetten, al zal Soan Connery wel de bekendste blijven natuurlijk.

Sommige internationaal bekende artiesten hebben minder moeite met het woord nationalisme dan sommigen in Vlaanderen. En nu kan ik mij niet voorstellen dat onze Vlaamse artiesten minder lef, minder durf zouden hebben dan de buitenlandse artiesten. De Vlaamse Beweging zelf heeft ondertussen zoveel verschillende kamers, dat ongeveer iederéén zich er zou moeten kunnen thuis voelen.  Zou het dan toch die Belgische subsidiepolitiek zijn? Zou het de politiek correcte druk zijn die de Vlaamse culturele sector belet om de stap naar Vlaamse onafhankelijkheid te zetten? 

Opnieuw baldadigheden met allochtonen in recreatiedomeinen

Ook in deze kwestie blaast de regering, bij monde dan van minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH), al jaren warm en koud tegelijk. Na incidenten onder andere in Hofstade en op andere plaatsen, enkele jaren geleden, beloofden de verschillende ministers  dat er zou ingegrepen worden.  Er zouden maatregelen komen, want ‘het was ontoelaatbaar dat door de overlast van enkele heethoofden, ganse gezinnen beroofd werden van hun recht op ontspanning’.  

Er kwamen inderdaad maatregelen, maar – althans dat was mijn aanvoelen, en dit van collega’s gemeenteraadsleden, provincieraadsleden en sympathisanten van onze partij – onvoldoende. De reacties van de recreatiedomeinuitbaters logen er ook niet om: geef ons eindelijk het recht om een nationaal register van amokmakers aan te leggen, zodat wij deze heethoofden, bijna zonder uitzondering van vreemde origine, de toegang tot ons domein kunnen ontzeggen.

De minister van Binnenlandse Zaken had vergaderingen met de uitbaters, er zou van alles gebeuren, maar er gebeurde eigenlijk bedroevend weinig: er kwam een zogenaamde toolkit met maatregelen, de uitbaters konden beroep doen op de politiediensten, en als nodig konden ambtenaren een GAS-sanctie uitschrijven. Er zou ‘zelfs’ een plaatsverbod kunnen worden uitgevaardigd…

Maar hetgeen de uitbaters vroegen, én hetgeen de minister had beloofd, een nationaal aangelegde lijst van amokmakers, dat kwam er niet…want de privacy van de betrokken amokmakers zou wel eens kunnen worden geschaad.

Recent in de krant kon men volgend bericht lezen:  “De politie heeft verschillende amokmakers opgepakt in het openluchtzwembad Den Bleek in het stadscentrum van Geraardsbergen. De politie van Geraardsbergen werd omstreeks 19 uur opgeroepen en kreeg versterking van de lokale politie van Ninove. 5 combi's kwamen ter plaatse. Uiteindelijk ging het om een woordenwisseling tussen een 10-tal bezoekers van vreemde origine. Ze werden door de politie meegenomen naar het politiekantoor voor verder verhoor”.

Ik zal niet nalaten de minister hierover opnieuw te ondervragen na het parlementair reces.

Het Vlaams Belang had de Vlaamse regimepartijen nochtans goed op voorhand en duidelijk gewaarschuwd!

Het Vlaams Belang is bijzonder tevreden dat de resultaten van de werklastmeting door KPMG gisteren via de krant De Tijd naar buiten zijn gebracht. Deze resultaten stemmen overeen met de kaders zoals deze vóór de BHV-hervorming bestonden: 1/3 Nederlandstalige magistraten bij de arbeidsrechtbank en 29% bij eerste aanleg. De wettelijke 1/3-regeling was bij eerste aanleg immers al teruggebracht naar 28% via het systeem van toegevoegde rechters.

Hiermee is bewezen dat het Vlaams Belang het met zijn analyses en protest van in het begin bij het rechte eind had en dat de hervorming van de meerderheidspartijen geïnspireerd werd door bedrog. Dit bedrog had zeer grote gevolgen: op basis van de valse 20/80-regeling werden 276 nieuwe Franstalige magistraten en griffiers aangesteld en werd de job van 221 Nederlandstalige magistraten en griffiers in uitdoving gezet. Dit gebeurde wetens en willens.

Voor het Vlaams Belang is het absoluut ontoereikend dat het aantal Nederlandstalige magistraten opnieuw wordt opgetrokken naar het oorspronkelijk niveau. Daarnaast moet ook het aantal Franstalige magistraten herleid worden tot hun oorspronkelijk aantal, ook al heeft de bijzondere wet dit aantal gebetonneerd. Het kan immers niet zijn dat op basis van bedrog zomaar een massa extra kaders gecreëerd worden.

Ten gronde wil het Vlaams Belang de hervorming helemaal herbekijken en van Vlaams-Brabant een apart gerechtelijk arrondissement maken, net zoals dit binnenkort het geval zal zijn voor de andere provincies. In Brussel-19 willen wij een Nederlandstalige en een Franstalige rechtbank. Wanneer er een aparte rechtbank kan opgericht worden voor de 80.000 Duitstaligen, dan moet dit a fortiori mogelijk zijn voor de Nederlandstaligen in Brussel.

We waren in dit apenland staatshervormingen gewoon die buitengewoon zwaar werden betaald door de Vlamingen. Nu komt er dus nog eens een staatshervorming bovenop die gestoeld is op puur bedrog. Wat is de volgende stap, dames en heren? 

Kust verarmt aan sneltreintempo

Vrij verontrustend bericht toch, omdat 'de kust' in de perceptie van mensen van mijn generatie - en allicht bij jongere generaties ook - doorgaat als een typische vakantiebestemming. Een bestemming dus waar het goed leven is, waar het geld rolt, en waar men aangename momenten door brengt. 

Uit cijfers van Kind en Gezin echter zou nu blijken (bericht in Knack, 30 juli 2013) dat in Oostende een kwart van de kinderen wordt geboren in een kansarm gezin - 26,7%, wat 10% méér is dan amper twee jaar geleden. Wie een beetje op de hoogte is van Belgische cijfergegevens weet en beseft dat deze Oostendse cijfers heel dicht in de buurt liggen van Waalse en Franstalige probleemgebieden. In Blankenberge zouden de cijfers trouwens niet beter zijn. 

De kust veroudert dus niet alleen, uit de cijfergegevens blijkt dat de Vlaamse kust aan een snel tempo ook verarmt en verkleurt (wat zelfs Oostends minister van Economie, Johan Vande Lanotte, erkent). Tijd voor de overheid om dringend in te grijpen!